“หยุดพูดเลยแล้วทานกินข้าวไปเงียบๆเลยนะ” ช่อเอื้องทำหน้าดุใส่ชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มก็ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด
"ไม่รู้ล่ะคุณต้องไปอาบน้ำกับผมไม่งั้นผมไม่กินข้าวด้วย" สายน้ำแสดงท่าทางงอนราวกับเด็ก
"ไม่กินก็ไม่ต้องกินสิ เพิ่งจะหายป่วยแล้วยังทำซ่าส์อีก" ช่อเอื้องทำท่าทางไม่สนใจชายหนุ่ม แต่จริงๆแล้วเธอก็แอบเป็นห่วงเขาเช่นกัน
"ไม่รู้ล่ะ ผมจะพาคุณไปอาบน้ำด้วยกันให้ได้ ไม่เชื่อก็คอยดู" สายน้ำบ่นไปทานอาหารไป
อาหารมื้อแรกของการเป็นสามีภรรยากันจบลงด้วยการถกเถียงกัน แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนกระทั่งถึงเวลาที่ทั้งคู่ต้องเดินไปอาบน้ำที่ลำธาร
ช่อเอื้องกลัวเหลือเกินว่าชายหนุ่มจะจัดการกับเธอที่ลำธาร เพราะดูท่าแล้วสามีของเธอจะหื่นน่าดู
"นี่คุณคุณอย่าทำอะไรบ้าๆที่ลำธารนะ" ช่อเอื้องเอ่ยขึ้นมาขณะกำลังเดินไปที่ลำธารกับเขา
"คิดอะไรของคุณอยู่เนี่ย ทะลึ่งนะเรา แต่ว่าคนอย่างผมไม่สัญญาในสิ่งที่ทำไม่ได้หรอกนะ" สายน้ำกล่าววาจาวกวนก่อกวนหญิงสาวตรงหน้า
"คุณนี่มันไว้ใจไม่ได้จริงๆเลยนะ ฉันยอมคุณแน่ แต่ที่โจ่งแจ้งแบบนั้น มันไม่ไหวจริงๆ" ช่อเอื้องกล่าวด้วยความรู้สึกขนลุก เธอไม่ได้กลัวเรื่องเพศเพราะที่ผ่านมาเธอก็พอจะได้ศึกษาเรื่องนี้มาตอนเรียนมัธยม แต่กลางแจ้งแบบนั้นเธอไม่กล้าจริงๆ
"ผมสัญญาก็ได้ว่าจะไม่ทำที่นี่ แต่บอกก่อนเลยนะ กลับไปคุณไม่รอดแน่" สายน้ำกล่าวออกมาก่อนจะหัวเราะขบขันหญิงสาว แล้วจูงมือเธอเดินไปอาบน้ำที่ลำธาร หญิงสาวได้แต่ฮึดฮัดอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม
ช่อเอื้องรีบลงไปอาบน้ำที่ลำธาร เธอให้สายน้ำรอเธออยู่ที่ริมลำธาร เมื่อหญิงสาวเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจึงเรียกชายหนุ่มให้ลงไปอาบน้ำที่ลำธาร ตอนนี้ท้องฟ้ามีเพียงแสงสว่างจากดวงดาวเท่านั้น และส่วนใหญ่คนในหมู่บ้านก็จะอาบน้ำกันตั้งแต่หัวค่ำ มีเพียงสามีภรรยาหมาดๆ เช่นทั้งคู่เท่านั้นที่มาอาบน้ำหลังพระอาทิตย์ตกดิน สายน้ำมองไปรอบๆอย่างชั่งใจ ก่อนที่พอหญิงสาวเดินผ่าน ชายหนุ่มจะรวบตัวเธอมากอดไว้ในอ้อมแขนของเขา
“อุ๊ย...ตาบ้านี่ทำอะไร” ช่อเอื้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าสามีหมาดๆของเธอจะจู่โจมเธอเช่นนี้
“ก็คุณมันน่ากอดนี่นา” สายน้ำกล่าวด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความต้องการในตัวสาว