หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...
‘น้องคะ ท่านรองฯ ยังประชุมอยู่ค่ะ’
‘อ๋อค่ะ หนูรอได้ค่ะ’
สองชั่วโมงผ่านไป...
‘น้องคะ ท่านรองฯ ยังติดลูกค้าอยู่ค่ะ’
‘อ๋อค่ะ หนูรอได้ค่ะ’
สามชั่วโมงผ่านไป...
ทุกคนออกไปกินข้าวแล้ว ยกเว้นเธอที่ยังรอเขาอยู่
‘น้องคะ ไปกินข้าวก่อนไหมคะ’
‘อ๋อค่ะ ไม่เป็นไร’
หกชั่วโมงผ่านไป...
‘น้องคะ ท่านรองฯ บอกว่าให้ทิ้งเบอร์ไว้ เดี๋ยวท่านจะโทรกลับค่ะ’
‘ไม่เป็นไรค่ะ หนูกลับก่อนนะคะ ขอบคุณพี่ ๆ มากค่ะ’
ทิ้งเบอร์ไว้อย่างนั้นเหรอ เธอไม่เคยเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ ปิดเครื่องยังไม่เคย เพราะกลัวเขาโทรมาแล้วจะติดต่อไม่ได้
‘ปัญหามันก็แค่เขาไม่ได้รักแกแล้วลิตา แค่นั้น’
เสียงร้องไห้ของเธอ เสียงร้องไห้ครั้งสุดท้ายให้ผู้ชายคนนี้ ต่อไปเธอจะไม่ร้องไห้ให้เขาอีก จะไม่มีทางที่เธอจะเสียน้ำตาเพราะเขาอีก
ภาคีมองหาลลิตาแต่กลับไม่เห็นเธอแม้แต่เงา คิ้วเข้มขมวดอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเอ่ยถามบอดีการ์
