แต่เมื่อเธอเดินเข้ามาหาเขาเอง และยื่นข้อเสนอที่เขาไม่มีทางปฏิเสธ เธอรู้จักเขาดี สิบสองปีที่ทั้งสองผ่านเรื่องราวและผู้คนมามากมาย แต่คนที่อยู่ในใจกลับเป็นคนเดิม
‘พี่คีย์ ถึงหรือยังคะ’
‘พี่คีย์ ตอบลิตาหน่อย’
‘พี่คีย์ อย่าเล่นแบบนี้สิคะ ลิตาใจไม่ดีเลย’
‘พี่คีย์ ได้โปรด ตอบลิตาหน่อย’
‘พี่คีย์ ไม่รักลิตาแล้วเหรอ ทำไมไม่ตอบลิตาเลย’
ลลิตาตื่นขึ้นมา นานแค่ไหนแล้วนะที่เธอไม่ฝันถึงเรื่องนี้ ทำไมความฝันนี้ถึงกลับมาอีก ฝันถึงผู้ชายคนนี้ คนที่เธอนอนข้าง ๆ
“ตื่นแล้วเหรอ”
ภาคีเปิดเปลือกตา เห็นคนตื่นนอนผมเผ้ายุ่งเหยิง นี่เป็นครั้งแรกในรอบสิบเอ็ดปีที่เขากับเธอนอนด้วยกันถึงเช้า หลังจากทำข้อตกลงกันวันนั้น หลังจากมีเซ็กซ์กันเสร็จแล้ว เธอก็กลับห้องของเธอ ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากคอนโดของเขา ใจจริงภาคีก็อยากจะไปส่งเธอ แต่เพราะไม่อยากให้คนดื้อได้ใจเลยตัดสินใจให้เธอกลับเอง
“อย่าซน อือ” เสียงของภาคีคำรา
