Gözpınarlarımın kenarında titreşerek bekleyen gözyaşlarım birer birer intihar ediyorlardı. Sinirle akan yaşı siliyor, yetişemediğim her göz yaşlarım için sinirden daha da çok ağlıyordum. Odaya girip kapıyı arkamdan sertçe kapattım. Ahlak ve namus denince herkes kadından konuşmaya başlıyordu. Böyle bir olayı ben yapmış olsaydım ahlaksızlığım konuşuluyor olurdu. Ya şimdi ne konuşuluyor... Ne kadar zavallı olduğum. Asaf ise ahlaksız değil çapkın bir adamdı sadece...
Üzerimdeki gelinliği çıkartmak için sırtımdaki iplere ulaşmaya çalıştım ama açabilmem mümkün gözükmüyordu. Yenilgiyle titrek bir nefes aldım bunun için de ağlamayacaktım hayır.
Kapı tıklatılıp açılırken içeriye Azra girdi.
''İyi misin?''
Ağlamamak için tuttuğum göz yaşlarımla konuştum.
''Olacağım.'' dedim. ''Çok iyi olacağı
