Utançtan Asaf'ın yüzüne bakamıyordum. Numara yaptığımı anlamış olması benim için büyük bir felaketti. Onu kıskandığım için böyle bir şey yaptığımı söylüyordu. Ne yaptıysamda onun düşüncesini değiştirememiştim. Kıskanmamıştım elbette...
Asaf'la Kahvaltılık bir şeyler atıştırmıştık. Öyle bir acıkmıştım ki Asaf'ın garip bakışlarını hiç umursamadan hızlıca tıkınmıştım. Kaç gündür hiçbir şey girmeyen midem ise bu durumdan memnun bir şekilde bayram etmişti. Çok yediğimden olsa gerek şişen karnım beni rahatsız ediyorken Asaf ile mağazalara bakıyorduk.
''Yersen o kadar şeyi bir anda, böyle kıvranırsın işte.''
Bir elimle sıkışan midemi tutarken ''Ne yapayım ben açlığa dayanamam hiç.'' dedim.
Ben ne yediğime dikkat etmeye çalışsamda bu kısımda biraz başarısız olurdum. Ben yemek yemeyi çok seve
