Sinirle önüne dönüp tabağını itti yemeyeceğini belli ederek. Gözleri yeniden beni bulduğunda kaşlarımla yemeği işaret ederek ''Yesene senin için yapmıştım.'' dedim inadına.
''Gülay! al şu tabağı önümden.'' dedi öfkeli bakışlarını benden hiç çekmezken.
İlk defa bu adamın öfkesinden korkmuyor aksine keyif alıyordum. Benim keyifli ifademi gördükçe Asaf daha da öfkeleniyordu.
''Oğlum bir sorun mu var? ''
''Yok anne. Size afiyet olsun.'' diyip daha fazla beni görmeye katlanamıyormuş gibi bana gözünü bile değdirmeden sinirle kalktı sofradan. Herkesin meraklı bakışları benim üzerimdeyken ''Bu neydi şimdi. Ne işler karıştırıyorsun sen?'' dedi Mehveş Hanım.
''Bir şey karıştırdığım yok. Yine kafasında bir şeyler kurmuştur.'' dedim umursamazca omzumu silkerken.
''Tamam uzatmayın konuyu. Yem
