"นะ..นี่มัน"
พอฝุ่นเปิดกล่องก็ต้องทำหน้าตกใจทันทีที่เธอเห็นสร้อยคอของเธออยู่ในนั้น
"สร้อยเส้นนี้อยู่ที่คุณได้ไงคะ"
"ของผู้หญิงที่ฟันฉันแล้วทิ้งน่ะ ได้ฉันแล้วตื่นมาเขาก็เทฉันทิ้งสร้อยเส้นนี้ไว้ให้ดูต่างหน้า"
"คุณธิม!!"
ฝุ่นถึงกลับหันมาพูดเสียงดังใส่ผมจนตาขวางเลยครับที่พอได้ยินผมตอบแบบนั้น
“ก็มันจริงไหมล่ะ..เธอใจร้ายทิ้งฉันให้นอนเปลือยกายอยู่ตามลำพัง”
“คุณธิม!!..ถ้าพูดอีกฝุ่นจะไม่คุยด้วยแล้วนะคะ”
"โอ้ๆๆๆไม่แกล้งแล้วคืนนั้นเธอคงทำมันขาดมันเลยหล่นอยู่บนเตียง ฉันเอาไปซ่อมให้แล้ว"
ผมรีบโอ๋ฝุ่นทันทีก่อนที่องค์แม่ของเด็กดื้อของผมจะลงครับเพราะดูท่าแล้วเหมือนจะงอนจริงๆถ้าผมยังไม่หยุดพูดแบบนี้
"ขอบคุณนะคะฝุ่นนึกว่าจะหามันไม่เจอซะแล้ว"
ฝุ่นพูดออกมาพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจที่ได้สร้อยของเธอคืน
"สร้อยเส้นนี้มันสำคัญกับเธอมากเหรอ"
"จะว่าสำคัญก็สำคัญมั้งค่ะ ถ้าพวกเขายังต้องการฝุ่นอยู่"
"พวกเขา?"
