Chapter 6

1558 Words
Hindi ako naka sagot agad. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ng panahon na iyon. Kinakabahan ako na galit. Pero wala na 'yong kagustuhang makita si Cris at wala na ang sakit para sa pag-reject niya sa akin, noong binigay niya ako sa iba.  'Ash? Anong desisyon mo? Pupunta ba tayo?' Tanong ko Kay Ash, my wolf.  'Please, let's go there.' Ash said. Nagulat ako sa sinabi niya.  'Are you sure? Gusto mo pa ba siyang makita?' tanong ko ulit sa kaniya para makasigurado.  'It's not about Cris. I don't know, but I have this feeling that I have to go. Please, let's go there before it's too late. Let's go tonight.' Hindi ko alam pero parang nagpa-panic siya sa kaniyang boses.  'Okay. If that's what you want.' I sighed. But I'm okay with this. I'll be there for a job and nothing else.  Matagal na pala akong tahimik at nag-aalala na sila. Bakas sa mga mukha nila ang pag-aakalang magagalit ako. "Okay. Let's go this afternoon if it's okay with all of you."  They were looked shock na pumayag ako at hindi nagwala. Gusto kong tumawa sa mga mukha nila. Hindi talaga sila makapaniwala sa naging desisyon ko.  "What? Bakit ganiyan kayo kung makatingin?" I asked them all with a pokerface.  "Hindi ka magwawala? Magagalit?" Si Drea ang unang naka-react.  "Bakit ko naman gagawin 'yon? Gustong-gusto na ngang umalis ni Ash, e." Tiningnan ko sila isa-isa. "Ano? Tutunganga na lang ba kayo lahat diyan? Maghanda na kayo." Mando ko sa kakila at agad akong tumayo pero may nakalimutan pa pala akong sabihin. "Dalhin niyo ang mga bata kasi pakiramdam ko magtatagal pa tayo roon." Timingin ako kay Elder Crain. "Hindi po ba, may malapit na Elders House kayo roon? Puwede po roon kami tumuloy?" Ayaw ko lang talaga makasama ang mga taong nanakit sa akin noon. Kahit hindi na ako galit, ayaw ko pa rin.  "Mayron. Iaabot ko na lang mamaya ang susi bago kayo umalis. Ang jet na ang gamitin ninyo para mas mabilis kayo makarating. Ipapahanda ko na ngayon." I just nodded and smiled bago lumabas.  12 o'clock in the afternoon we had our flight. Nandito na kami ngayon sa himpapawid. Kasama namin ang dalawang bata. Ewan ko kung bakit ko pinasama, parang nararamdaman kong magtatagal kami.  One hour lang ang flight kaya wala natutulog. Si Dael ay nagpa-practice ng power niya, which is the fire. Pero nilagay muna siya ni Cato sa loob ng air ball para wala siyang masunog. Si Sandra ay nag-aaral about anatomy. Ewan ko sa mga batang 'to, ang babata pa kung ano-ano na ang inaaral. Matalino naman sila kaya walang problema kaya lang hindi naman nila enjoy ang pagkabata.  I was sitting on the back set. Pakiramdam ko exited ako na hindi ko maintindihan kung bakit. Hindi na ako nakapagpaalam pa kay Elder Marcos dahil umalis na sila nang sobrang aga pa raw.  Nakikita ko sa mga mata nila ang saya at kontento na sila. Si Vince at Drea ay naglalambingan habang si Cato ay tinuturuan ang anak. Half wolf din si Dael pero hindi pa nagsu-surface ito. Magtatatlo pa lang ito pero tinuturuan na para hindi siya mahirapang kontrolin ang kaniyang kapangyarihan.  Si Sofia at Drew naman ay nakikinig at tumitingin sa ginagawa ng anak. They just smiled will looking at how adorable she is.  I'm so happy just watching them. This is my family now. Walang makakapaghiwalay sa amin. Walang makakatibag sa samahan namin. I smiled and read the report again.  And in feew time, our one hour ride was over. Ngayon isang oras ulit ang biyahe gamit ang van. Pagmamay-ari rin ng Elder ang sasakyan. We will go at the Elders House before going in Dark Moon Pack. I already read the report. Nothing new in their place, and as I read. Cris is already the Alpha. And his Luna is still the girl who always bully me, Trina. As the report said, 5 people was already missing. I don't know what happened to them that they become so weak. I know that they are all a good fighter.  The trip is taking so long so I just talk to Ash. 'Ash? Are you sure we should go there right now? Can't wait tomorrow?' Nagtataka na talaga ako kanina pa sa kaniya. Nahihilo na rin ako kakaikot niya sa loob ng aking isipan. Ayaw ko kasi siyang bina-block, I want her presence always there, kahit tulog man siya.  'Basta! Please! Punta na tayo. I have this feeling na kapag nagtagal pa tayo may mawawala na sa atin. Hindi ko alam kung ano. Pero..... Basta..." Hindi niya rin maintindihan nararamdaman niya. I feel it too. Kaya kailangan talaga naming pumunta. "Matagal pa ba ito?" Nababagot na tanong ni Cato. I don't know, pero parang nararamdaman niya rin kung ano tong napi-feel namin ni Ash.  Sa wakas, tumigil na rin kami sa harap ng malaking bahay. We look for our room and leave our bag. But my guts saying I should take a quick shower, so I take a shower. I change my clothes in the fastest way possible.  I run fast downstairs kasi baka ako na lang ang hinihintay. Pero binibihisan pa pala ang mga bata dahil basa na ng pawis.  Pero ang tingin nila hindi nakaligtas sa akin na nanunukso. Akala nila siguro excited akong makita si Cris. Hindi ko na lang pinansin at nauna na akong lumabas at sumakay sa van. I have to breath deeper para pakalmahin ang sarili ko.  Maya-maya, narkyan na rin sila. Hindi lang ako ang balisa, pati si Cato. "Hon, okay ka lang?" Vince ask his mate.  "Okay lang. Pero iba yong feeling ko dito. Not in a bad way." Parang tulad kami ng iniisip.  Thirty minutes later, nakarating din kami sa front gate. I miss the smell of the place, especially the smell of pine trees that planted in the driveway. Our driver open the window in his side. He give the pass given by our Elder. Minute later they let as in. It's only three in the afternoon and the sun is still so hot outside.  We arrive on the front of the house. Many people are in there na pinangungunahan ng kanila ng Alpha na si Cris. I know that they will know me because of my scent even if i cover my face. I still wear my glasses and hood when I'm outside. I don't want my enemy know my face especially my mom murderer.  My companion is already outside. Cato is the one talk to them. He don't have a sensitive nose like us but he can feel auras. When he's outside, I see his reaction. His eyes become big, his breathing labored, at naging balisa na. No choose kundi lumabas na rin ako.  I smell the surrounding. I smell the sweetest smell of all for me, vanilla. I look for it, Ash is become crazy in my head. I follow it, my friend give way for me. Until I stop in front of Cris. Nanlalaki ang mata niya.  Nakapalibot sa kaniya ang amoy kaya inikutan ko siya. Hindi sa kaniya mismo yong amoy. Dumikit lang ito sa kaniya. Hanggang nakita ko ang dugo sa laylayan ng damit niya. I hold the clothe, and the owner of the blood is the owner of the scent I'm looking for.  Hinila niya ang damit niya na hawak ko. "You freak. Ganon ka pa rin? Hindi ka nagbago? Siguro nagmakaawa ka para makasama sa kanila, dito? Gusto mo pa rin akong makita.?" He said with cocky grin smirk on his face.  Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Ang iniisip ko ang may-ari ng dugo. Oh no! Huwag niyang sabihin sinaktan nila.  My eye color change. "We came here in behalf of the Elders. I want to see your hostage." I said with a emotionless face.  He smirk. "Why would I tell you?" He is still mocking me.   I sniff the surrounding. I can follow the smell if I want pero hindi ko to teritoryo. Nakita ko si Cato gusto na rin puntahan iyong bihag nila. Gusto ko na talagang takbuhin, humihinga na ako ng malalim.  "Just please tell us where the hostage. So we can go home already." Sabi ni Vince habang pinapahinahon ang mate nito ganon din si Drea. Si Sofia naman ay nilapitan ako kasama si Sandra.  "Tsss. Follow me, " at nauna na itong naglalad.  Nakasalubong namin si Luis. "Oh. Nandito ka na ulit? Bakit? Nahihirapan ka na mag-isa?" Lumapit siya sa akin. "At anong suot mo? Lalo kang pumangit. Tsk. Tsk. Tsk." Hindi ko pinansin at nilagpasan ko lang siya. Tangka niya sana akong hipuan pero hinuli ko ang kamay niya at pinilipit patalikod.  "No one have the rights to ever dare to touch me again." I said with no expression.  I let him go, hinihilot niya ang braso niya na pinilipit ko. I leave him and follow them. I hear him whisper something hindi ko na lang din pinansin. I'm the last one to enter the room. I see Cato hugging the body. I can't see it clearly because of the bodies in front of me.  Hinawi ko sila para makita ko ng maayos. Ash is jumping inside my head. Pushing me to come closer.  When I'm already in front. Hindi ko maalis ang mata ko dito. Lalo akong lumapit. The scent is so intoxicating for me in a good way.  Oh, it's a woman. And when it's open her eyes. It is color violet.  Ash is jumping and running much more inside my head.chanting. 'Mate. Mate. Mate.' "Mate." I growl.  Yes! It's my mate and it's a girl.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD