ผัวข้ามคืน

บทนำ

บทนำ

"ยัยลินทางนี้!" เสียงตะโกนดังแข่งกับเสียงเพลงภายในผับหรูแห่งหนึ่ง ที่มีผู้คนมากมายทั้งชายและหญิงกำลังเต้นไปตามสเต็ปของเพลงที่ดังกระหึ่มไปทั่ว

ฟ้าใสที่ตะโกนเรียกเพื่อนสาวอย่าง ลินดา ที่กำลังยืนมองหาพวกเธออยู่ไกลๆ ลินดาที่พอจะได้ยินเสียงแว่วๆ จึงหันไปมอง ก่อนจะคลี่ยิ้มให้แล้วเดินเข้าไปนั่งรวมกับเพื่อนที่โต๊ะ

ลินดาอยู่ในชุดเดรสสั้นสีดำกระโปรงยาวเหนือเข่า ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเข้ม ปากทาลิปสติกแดงก่ำ ในขณะที่เธอกำลังเดินไปที่โต๊ะนั้น ก็มีสายตาจากกลุ่มผู้ชายมองตามกันเป็นแถว เพราะด้วยความสวยที่เตะตา แม้จะอยู่ในความมืดสลัว แต่ก็ไม่สามารถปิดบังความสวยมีออร่าของเธอได้เลย

หญิงสาวเดินเข้าไปหาเพื่อนสองคนในโซนวีไอพี โดยที่เพื่อนทั้งสองมาถึงก่อนหน้านี้นานแล้ว เธอหย่อนสะโพกนั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเพื่อนรักทั้งสอง

"ทำไมถึงเพิ่งมายะ ฉันกับยัยมินดื่มกันไปเยอะแล้วนะ" ฟ้าใสว่าให้เพื่อนรักแข่งกับเสียงเพลง

พวกเธอนัดกันเอาไว้ แต่ลินดากลับมาช้ากว่าเพื่อน แถมมินและฟ้าใสก็นั่งรอนานถึงสองชั่วโมง จนเธอเพิ่งมาถึง

"โทษที กว่าฉันจะขอพ่อมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ นี่ก็แอบหนีมา" ลินดาพูดพร้อมกับหยิบแก้วเหล้าตรงหน้าฟ้าใสไปดื่มจนหมด ความขมของมันทำให้เธอเบ้หน้าเล็กน้อย

เธอดื่มเหล้าจากแก้วของฟ้าใสจนหมด แต่ทว่ายังไม่ทันจะได้พูดอะไร เสียงเมามายของเพื่อนอีกคนก็เอ่ยขึ้น

"วันนี้ไม่เมาไม่กลับ~" มินร้องบอกเพื่อนรักออกมาด้วยท่าทางเมา ใบหน้าของมินในตอนนี้เริ่มแดงก่ำ หนังตาของเธอเริ่มหย่อนลงคล้ายกับว่าคนจะหลับ

ลินดามองเพื่อนรักอีกคนอย่างที่ตอนนี้สภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่

"นี่! ยัยมินมันดื่มไปเยอะขนาดไหนเนี่ย" ลินดาเอ่ยถามขึ้นอย่างเอือมระอา เธอมาช้ากว่าเพื่อนสองคนตั้งเกือบสองชั่วโมงแบบนี้ จะไม่ให้เพื่อนเมาได้ยังไง อีกอย่างมินเป็นคนที่ดื่มเยอะ แต่เธอดื่มไม่เก่ง เลยเมาไม่เป็นท่าแบบนี้

"เยอะพอสมควรอะ แต่ฉันเมาไม่ได้เพราะว่าฉันขับรถมา แล้วยังต้องไปส่งยัยมินที่หออีก" ฟ้าใสบอกพร้อมกับมองหน้ามินที่กำลังยกแก้วดื่มเหล้าต่อ

ต่างจากฟ้าใสในตอนนี้ที่ดูปกติกว่ามิน เพราะเธอขับรถมา แล้วยังมีภาระที่ต้องไปส่งเพื่อนที่กำลังนั่งเมาอยู่ข้างๆ

"แค่ฉันมาช้าไม่กี่ชั่วโมงเอง ทำไมเมาไวจังวะ" ลินดาเอ่ย

"ใครเมา~ ฉันไม่ได้เมาสักหน่อยยย" มินพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล เมื่อได้ยินลินดาพูดแบบนั้น

"ใครจะไปเต้นกับฉานนนบ้างงง"

ว่าจบมินก็เดินออกไปจากโต๊ะทันที ทำเอาเพื่อนสาวสองคนมองตามหลัง โดยที่ไม่ทันได้ห้ามอะไร

"นี่! ยัยฟ้าแกไปดูมันซิ เดี๋ยวก็ไปเหยียบตีนใครเข้าหรอก" ลินดารีบหันมาบอกฟ้าใสเมื่อเห็นว่ามินเดินออกไปเต้นกับกลุ่มคนอื่นๆ และกลัวว่าเพื่อนจะเผลอไปเหยียบเท้าหรือมีเรื่องกับคนอื่นเข้า ด้วยสภาพแบบนั้น ฟ้าใสถอนหายใจได้แต่พยักหน้าน้อยๆ แล้วก็ลุกเดินตามมินไป

ลินดามองตามเพื่อนรักอย่างเอือมระอาก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานที่กำลังเดินเสิร์ฟแฮลกอฮอล์ตามโต๊ะ

อีกด้าน

"ไอ้เขต วันนี้มึงไม่เล่นดนตรีเหรอวะ" เสียงทุ้มของเพื่อนสนิทอย่างกายเอ่ยถามขึ้น ขณะที่พวกเขานั่งดื่มไวน์กันอยู่ที่โซนวีไอพี โดยมีบาร์เทนเดอร์คอยชงเหล้าให้

"ไม่ วันนี้กูอยากเมามากกว่า" เขตที่กำลังนั่งดื่มเงียบๆ เอ่ยบอกเสียงเรียบ พร้อมกับหันไปมองยังผู้คน เขายกแก้วเหล้ากระดกจนหมดทำราวกับว่ามันคือน้ำเปล่า

ชายหนุ่มเป็นนักศึกษาปี4 คณะวิศวะ เขามีอาชีพหลักเป็นนักดนตรีและนักร้อง คอยทำงานที่ผับนี้ แต่วันนี้ดันไม่มีอารมณ์ที่จะเล่นดนตรีสด เลยมานั่งดื่มกับเพื่อนๆ

"วันนี้กูว่าจะหาสาวๆ ไปนอนด้วยสักคืนว่ะ" บาสเพื่อนสนิทอีกคนพูดพร้อมปรายตามองหาสาวสวยที่กำลังเต้นโชว์ลวดลายอยู่หน้าเวที แต่ละคนทั้งขาว ทั้งสวย สีหน้าของบาสในตอนนี้ยิ้มกรุ่มกริ่ม

"ก่อนที่มึงจะมองหาสาว มึงช่วยตั้งใจเรียนก่อนไหมครับเพื่อน" กายพูดกระแนะกระแหนเพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้ เพราะบาสสนใจแต่เรื่องไร้ประโยชน์จนเรื่องเรียนไม่ได้เรื่อง แต่บาสกลับยิ้มมุมปากอย่างไม่สะทกสะท้าน

"..กูว่ากูเจอเหยื่อกูแล้วล่ะ"

เขตที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยขึ้น เรียกความสนใจจากเพื่อนทั้งสองให้หันไปมองตามสายตาของเขา เขตไม่ได้พูดอะไรมาก เขาลุกออกจากโต๊ะเดินตรงไปยังหญิงสาวที่นั่งอยู่โซนวีไอพีเหมือนกัน บาสและกายได้แต่มองตามหลังเพื่อน ก่อนจะไปหยุดสายตาที่หญิงสาวหน้าตาสะสวยที่นั่งอยู่คนเดียวในโซนวีไอพีเช่นเดียวกับพวกเขา และยังอยู่ห่างออกไปไม่กี่โต๊ะ

ทั้งบาสและกายต่างพากันมองการกระทำของเพื่อน

"ไอ้เขตมันร้ายว่ะ" กายพูดพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

"สวยซะด้วยว่ะ แม่งตาดีชะมัด" บาสพูดเสริม เมื่อพอมองเห็นร่างเล็กของลินดาที่อยู่ไม่ไกลนัก ผิวพรรณและการแต่งตัวของหญิงสาวดูดีและมีเสน่ห์มาก

เขตที่อยู่ในชุดไปรเวท เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงยีนส์สีเดียวกัน เดินเข้าไปทักทายหญิงสาวที่ดูเหมือนจะเป็นรุ่นน้องเขาเพียงไม่กี่ปี ชายหนุ่มมองเธอมาสักพักหนึ่งได้แล้ว ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้ามาหาเธอ

"ขอโทษนะครับ" เขตเอ่ย "ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ"

เสียงทุ้มเข้ม ทำให้ลินดาเงยหน้ามองชายหนุ่มที่เข้ามาทักทาย แสงไฟสลัวทำให้มองเห็นใบหน้าของชายหนุ่มได้ไม่ค่อยชัดมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นลินดาก็พยักหน้าน้อยๆ ให้ ก่อนที่เขตจะนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเธอ

"มาคนเดียวเหรอครับ" ชายหนุ่มยิ้มถาม พอเขาได้มานั่งใกล้ๆ เธอแบบนี้ ทำให้มองเห็นใบหน้าสวยเซ็กซี่ของอีกคนได้เป็นอย่างดี

"มากับเพื่อนค่ะ"

ลินดาเอ่ยตอบเสียงเรียบ เธอไม่ได้อะไรกับใครที่เข้ามาทักแบบนี้เท่าไหร่ เพราะเธอชินแล้ว มีพวกผู้ชายคอยทักและอยากคุยกับเธออยู่เป็นประจำ แต่เธอก็ปฏิเสธ แต่พูดคุยกับบางคนเท่านั้นไม่ได้จริงจัง

"พี่ชื่อเขตนะ แล้ว.."

เขตแนะนำตัว พร้อมกับส่งสายตาสำรวจร่างบางที่อยู่ในชุดเดรสสั้น เรียวขาขาวสวยทำเอาชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายตัวเอง

"ลินดาค่ะ จะเรียกลินเฉยๆก็ได้ค่ะ" เธอบอกด้วยรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะยกเหล้าในแก้วขึ้นดื่มจนหมด เขตที่เห็นอย่างนั้นก็ยกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ "แล้วพี่เขตมาคนเดียวเหรอคะ"

"พี่มากับเพื่อนน่ะ นั่งอยู่โซนนั้น" เขาชี้ไปที่โต๊ะของตัวเองที่มีบาสและกายนั่งดื่มอยู่

"อ๋อค่ะ"

ลินดาชวนคุยตามมารยาท

"น้องลินมีแฟนรึยังครับ"

คำถามต่อมาจากปากชายหนุ่ม ทำเอาลินดามองเขานิ่ง เธอยกไวน์รินใส่แก้วตัวเองก่อนจะถามกลับแทนการตอบ

"ทำไมคะ จะจีบ?" เธอถามออกไปตรงๆ เพราะเจอคำถามแบบนี้จากปากผู้ชายจนชิน บางคนไม่จีบเธอ แต่คิดอยากจะเปิดซิงผู้หญิงที่บริสุทธิ์มากกว่า ซึ่งแน่นอนว่าลินดายังไม่เคยมีอะไรกับใคร แต่เธอก็มักจะชอบแสดงท่าทางการอ่อยผู้ชายโดยทุกคนต่างคิดว่าเธอนั้นต้องเคยผ่านมือชายมาแล้วแน่ๆ

"แค่อยากทำความรู้จัก" เขตบอกนิ่งๆ พลางมองใบหน้าหวานนั้นอย่างหลงใหลโดยไม่รู้ตัว

"หึ" เธอแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ "ลินยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ"

"ถ้างั้น..พี่ขอไลน์หน่อยได้ไหม เอาไว้นัดเจอกันวันหลังไง"

ครืด~ ครืด~

ยังไม่ทันที่ลินดาจะได้พูดอะไรเสียงโทรศัพท์มือถือเธอก็ดังขัดขึ้นเสียก่อน เธอหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าแล้วกดรับสายเมื่อเป็นฟ้าใสโทรมา

"ขอตัวก่อนนะคะ" ลินดาพูดพร้อมลุกขึ้นเดินออกไปที่ห้องน้ำเพื่อคุยโทรศัพท์

เขตดันลิ้นกระพุ้งแก้มตัวเองแล้วหันไปมองตามหลังเธอที่เดินหายไปทางห้องน้ำ

ลินดาเดินเข้ามาคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำ เธอเดินเข้ามาส่องกระจกบานใหญ่ของห้องน้ำ

"ฮัลโหล"

(ยัยลิน ฉันกลับก่อนนะ แกจะกลับเลยก็ได้) เสียงฟ้าใสเอ่ยบอก ลินดาที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับเบิกตากว้าง เมื่อรู้ว่าเพื่อนเทกลับบ้านก่อน

"อ้าว นี่แกอยู่ไหนเนี่ย"

(ฉันกลับแล้ว ยัยมินมันเมานักมากเลย)

"นี่! อย่าบอกนะว่าทิ้งฉันไว้คนเดียวอะ"

ลินดาโวยใส่อย่างน้อยใจ เมื่อเพื่อนกลับแล้วไม่ยอมบอก

(ฉันขอโทษ แค่นี้ก่อนนะฉันขับรถอยู่อะ) ไม่ทันที่ลินดาจะได้พูดอะไรฟ้าใสก็ตัดสายไปเสียก่อน ทำให้ลินดาถอนหายใจออกมาเบาๆ เธอมองหน้าจอมือถือครู่หนึ่งด้วยสีหน้าหัวเสีย แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเพื่อน

เธอยืนส่องกระจกมองดูตัวเองพร้อมกับทำเรื่องส่วนตัวสักพัก ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะเหมือนเดิม

"มีอะไรรึเปล่าครับ" เขตเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของลินดา เธอนั่งลงแล้วหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มจนหมดแทนการตอบคำถามของเขต

"แล้วเพื่อนน้องลินล่ะ"

"กลับไปแล้วค่ะ"

"อ้าว เพื่อนทิ้งเหรอ" คำพูดของเขตทำให้ลินดามองตาค้อนด้วยความไม่พอใจ "เอ่อ..พี่ขอโทษ เรามาดื่มกันต่อสองคนดีกว่า"

ลินดาไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากนั่งดื่มเงียบๆ โดยมีเขตอยู่เป็นเพื่อน เธออยากกลับไปตามเพื่อน แต่เมื่อลองนึกดูกว่าเธอจะได้มาผับ ต้องขอพ่อเธอนานเป็นชั่วโมง เลยคิดว่าจะดื่มต่ออีกหน่อย