ตอนที่5 ขอจีบ
"ถ้าด่า...จะจูบ"
คำพูดของเขตทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง สายตาของเขาทำให้เธอเผลอหลงใหลอย่างบอกไม่ถูก ลินดารีบผลักเขาออกในทันที เมื่อดึงสติกลับมาได้ก่อนที่จะเดินออกจากลิฟต์ไปก่อนเขา แล้วเดินตรงไปยังห้องของตัวเอง
เธอไม่อยากเผลอใจให้กับชายหนุ่ม ที่รู้สึกว่าเขานั้นดูเป็นพวกโรคจิตแบบนี้ อีกทั้งยังเพิ่งมารู้จักกัน
"นี่! กลับไปได้แล้ว"
เธอเปิดประตูห้องก่อนจะหันไปบอกเขตเมื่อยังเห็นเขาเดินตามไม่เลิก
"คืนนี้พี่ขอนอนด้วยนะ" ผู้ชายอะไรมาขอนอนด้วยกันหน้าด้านๆ ไร้ยางอายที่สุด ยังไม่ทันที่ลินดาจะเอ่ย เขตก็เดินเข้าห้องของเธอทันทีทำให้ลินดาถอนหายใจกับความหน้าด้านของชายหนุ่ม แล้วเดินตามเข้าไป
เขตเดินสำรวจภายในห้องที่ตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างถือวิสาสะ ทำราวกับว่านี่เป็นห้องของตัวเอง ลินดาได้แต่กรอกตาไปมา พร้อมกับเดินกอดอกมายืนตรงหน้าเขา
"กี่ครั้งแล้ว"
"อะไรเหรอ?" เขตขมวดคิ้วไม่เข้าใจคำถามของคนตัวเล็ก
"ก็ที่นายทำแบบนี้ คงทำกับผู้หญิงมาแล้วหลายคนสินะ"
เธอเข้าใจแบบนั้นก็ไม่ผิด เพราะดูเหมือนเขาจะเป็นผู้ชายมักมาก หลายใจในสายตาเธอ อีกทั้งการกระทำของเขาก็ดูไม่ได้หวังดีกับเธอเลยสักนิด
"จะให้พี่ตอบว่ายังไงล่ะ เคย หรือไม่เคย"
"...."
"พี่แค่อยากทำความรู้จักกับลิน" เขตยังคงพูดต่อ การที่เขาอยากทำความรู้จักกับเธอ มันมีหลายวิธี แต่วิธีแบบนี้มันดูไม่ให้เกียรติเธอเลยสักนิด
"อยากรู้จัก ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้"
"ทำแบบนี้จะได้สนิทกันไวขึ้นไง" คำตอบของเขาทำเอาลินดาถึงกับกุมขมับ นี่เป็นวิธีที่ตีสนิทกับเธองั้นเหรอ
"เหอะ" ลินดาแค่นหัวเราะกับคำพูดของเขา เขตหยัดกายลุกขึ้นเดินเข้าหาคนตัวเล็ก จนเธอต้องรีบถอยหลังไปสองก้าว
"วันนี้พี่ขอนอนด้วยได้ไหม" ชายหนุ่มยังคงขอนอนด้วย สีหน้าไม่ได้รู้สึกผิดกับเธอสักนิด ที่ทำอะไรเธอในคืนนั้น
"จะบ้ารึไง เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ ส่วนเรื่องเมื่อคืนมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น ฉันจะถือว่า มันไม่เคยเกิดขึ้น!"
"..ไม่ต้องห่วงนะ พี่เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนอยู่ในรถข้างล่าง เดี๋ยวพี่ลงไปเอาก่อน"
คำตอบต่อมาจากปากของเขา ทำให้ลินดาถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อเขตนั้นไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลยสักนิด
เขาเมินเฉยต่อคำพูดของลินดาก่อนจะเดินออกจากห้องไป เธอกำหมัดแน่นพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเอง
"ผู้ชายอะไรหน้าด้านชะมัด" ลินดาบ่นอุบอิบก่อนจะเดินเข้าห้องนอนแล้วอาบน้ำ
ผ่านไปห้านาที
ก๊อก~ ก๊อก~
เสียงเคาะประตูนอกห้องดังขึ้น ขณะที่ลินดากำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ภายในห้องนอน เธอถอนหายใจเบาๆพอจะเดาออกว่าเป็นใครก่อนจะรีบสวมเสื้อยืดสีขาวแล้วเดินไปเปิดประตูด้านนอก
แกร๊ก~
"นี่ยังไม่ไปอีกเหรอ" เธอแหวใส่เขา เขตยกยิ้มมุมปากไล่สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าที่ใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขาสั้นนอน ทำเอาคนโดนมองเสียวสันหลังวาบ รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกที่ใหญ่เกินขนาดเอาไว้
"มะ..มองอะไร"
"เปล่า นี่ใส่ชุดนี้นอนตลอดเลยเหรอ"
"เรื่องของฉัน" เขตเดินเข้ามาในห้องไม่ได้สนใจใบหน้าบูดบึ้งของเธอ เขาเดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าเป้ใบใหญ่ ที่มีเสื้อผ้าและของใช้ของเขา
เขตเดินเข้ามายังห้องนอนอย่างถือวิสาสะ ลินดารีบวิ่งตามเขาเข้าไป
"นี่! จะเข้ามาทำไม"
"ก็มาอาบน้ำไง" เขาบอกหน้าตาเฉยก่อนจะวางกระเป๋าลงบนเตียงแล้วหยิบเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงพละที่ใส่นอนทุกคนออกมาทำราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของเขา
"ถ้าจะอาบ ก็ไปอาบห้องน้ำในครัว"
"แต่พี่อยากอาบห้องน้ำในห้องนอน" เขาบอกแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ลินดาได้แต่จำยอม
ผ่านไปสิบนาที
เขตเดินออกจากห้องน้ำด้วยเสื้อผ้าที่เขาเตรียมมา เขามองลินดาที่กำลังนั่งอมยิ้มเหมือนกำลังคุยแชทกับใครอยู่ ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น
"ยิ้มอะไรเหรอ" สีหน้าบูดบึ้งกลับมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของเขต ลินดาปิดหน้าจอมือถือลงแล้ววางไว้โต๊ะหัวเตียง ก่อนจะเอี้ยวหน้าหันไปหาเจ้าของคำพูดเมื่อครู่
"เรื่องของฉัน ส่วนนาย ถ้าจะนอนไปนอนโซฟา" เธอพูดเสียงห้วนใส่ แม้จะไม่เต็มใจให้เขตมานอน แต่ดูท่าแล้วชายหนุ่มคงไม่เลิกลาที่จะอยู่ต่อ
"ให้ผัวนอนโซฟา?"
"นี่! หยุดพูดจาหยาบคายแบบนั้นได้ไหม"
"หยาบคายตรงไหน พี่พูดความจริง" เขาพูดพร้อมเดินเข้ามาหาคนตัวเล็ก ลินดารีบดีดตัวลุกขึ้นออกจากที่นอน
"นี่! ถือว่าฉันใจดีกับนานมามากแล้วนะ ออกไปนอนข้างนอก"
"ไม่อ่ะพี่จะนอนกับลิน" เขาบอกหน้าตาเฉยพร้อมขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างถือวิสาสะ ลินดารีบเดินเข้าไปดึงแขนของชายหนุ่มให้ลุกขึ้นแต่ก็ไม่เป็นผล
"ลุกออกจากที่นอนของฉันนะ! อ๊ะ.."
ฟุบ~
เธอร้องสะดุ้งตกใจเมื่อชายหนุ่มกลับดึงแขนเรียวของเธอแทน ทำให้เธอนอนราบลงบนเตียงอย่างไม่ทันตั้งตัว โดยมีเขตขึ้นคร่อมร่างเล็กไว้ ลินดายกมือขึ้นดันแผงอกแกร่งในทันที
"นี่ ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต!"
"คำก็บ้า สองคำก็โรคจิต บอกแล้วไงถ้าด่าจะจูบ" ยังไม่ทันที่ลินดายังได้พูดอะไร เขาก็โน้มใบหน้าลงไปประกบจูบอย่างอุกอาจ
"อื้อ...อื้อ" เธอร้องอู้อี้ในลำคอ พร้อมทุบตีหน้าอกแกร่งเพื่อให้เขาหยุดการกระทำนั้น แต่ก็ไม่เป็นผลเขตรวบมือเล็กขึ้นเหนือศีรษะด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว ก่อนที่เขาจะถอนจูบในนาทีต่อมา
"ไอ้.."
"เอาสิ ด่าเลย ด่าอีกก็จะจูบอีก" ลินดาที่กำลังจะพ้นคำด่าเมื่อปากได้รับอิสระแต่ก็ต้องแมมริมฝีปากแน่นเมื่อเขาขู่
"พี่จะไม่ทำอะไร นอกจากนอนกอดเฉยๆ" เขากระซิบเบาๆข้างหูก่อนจะพลิกตัวนอนช้อนหลัง โอบกอดเธอไว้หลวมๆ พร้อมสอดแขนหนาเข้าไปใต้คอระหงเพื่อให้เธอนุดแทนหมอน ลินดาได้แต่นอนตัวแกร่ง ยอมให้ชายหนุ่มกอดดีกว่าทำมากกว่านั้น
"นอนเถอะพี่ไม่ทำอะไรหรอก"
ลินดาค่อยๆหละบตาลงเมื่อเห็นว่าเขาไม่คุกคามเธอแล้ว ไม่นานก็ผล็อยหลับไปในอ้อมกอดของเขา
เขตมองคนตัวเล็กอย่างหลงใหล ใบหน้าขาวนวล ดวงตาเต็มไปด้วยขนตางอนเรียงสวย จมูกโด่งได้รูป ปากกระจับที่เขาเคยได้สัมผัสความนุ่มนิ่มมาแล้วหลายรอบ
ติ้ง~
เสียงข้อความจากมือถือของเธอดังขึ้น ทำให้เขตเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมาเปิดอ่านอย่างถือวิสาสะ ก็เห็นชื่อไลน์เด้งขึ้นมา
ไลน์
พี่น็อต : น้องลินครับ นอนรึยังเอ่ย
พี่น็อต : น้องลิน...
ลินดา : มีอะไรรึเปล่าคะ
เขตพิมพ์ตอบกลับไป
พี่น็อต : เรื่องที่เราคุยกันไว้ไงครับ
เขตขมวดคิ้ว เรื่องที่เธอคุยกับคนในไลน์ เขาเลื่อนอ่านข้อความก่อนหน้าก็เห็นว่าเธอคุยเรื่องถ่ายเอ็มวีเพลงกับเขาอยู่ ก่อนจะตอบกลับไป
ลินดา : เรื่องถ่ายเอ็มวีเพลงเหรอคะ
พี่น็อต : ใช่ครับ น้องลินพอจะว่างไหม
ลินดา : เอ่อ..ตอนนี้ลินง่วงแล้ว เอาไว้คุยกันวันหลังนะคะ
เขตตอบไปแค่นั้น แล้วกดออกจากไลน์พลางเหลือบมองเธอที่ยังคงหลับอยู่เป็นระยะเพราะกลัวเธอตื่น เขากดเข้าไปที่อินสตราแกรมของเธอ แล้วเลื่อนดูรูปภาพต่างๆ ที่เธอโพสต์ลง ก่อนจะชะงักไปเมื่อเธอเรียนที่เดียวกันกับเขา เขาหันไปมองคนตัวเล็กอีกครั้งก่อนจะหันกลับมาเลื่อนดูต่อ ก็เห็นสถานที่ภาพถ่ายที่เธอโพสต์เป็นของมหาลัยเดียวกันที่เขาเรียน และยังมีแฮกแท็กมหาลัยpk อยู่ใต้โพสต์อีกด้วย ทำให้เขตยกยิ้ม
เขากดส่งรูปตารางเรียนของเธอเข้าไลน์ของตัวเอง แล้วกดออก วางมือถือไว้ที่เดิมของมัน เขายิ้มเมื่อรู้ว่าเธอเรียนมหาลัยเดียวกันกับเขาและเธอยังเรียนคณะนิเทศศาสตร์อีกด้วย
"ขอจีบนะครับ" ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะผล็อยหลับไปตามเธอ