ตอนที่8 ตามมาง้อ
ลินดาขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของคณะนิเทศศาสตร์ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ ทว่าก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นร่างสูงในชุดช็อปวิศวะเดินเข้ามาหาเธอ ในมือของเขาถือดอกไม้ช่อใหญ่ ก่อนที่จะยื่นให้หญิงสาว
“นายมาที่นี่ทำไมอีก”
“ก็มาง้อไง”
“ง้อ? เรื่องอะไร”
“ลิน พี่ขอโทษนะที่ล่วงเกินลิน ที่พี่ทำอะไรไม่คิดก่อน ขอโอกาสให้พี่ก่อนได้ไหม พี่สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก”
เขตมองตาหญิงสาวด้วยสายตาที่อ้อนวอนและร้องขอ ทว่าหญิงสาวกลับมีสีหน้าไม่สบอารมณ์นัก เธอกอดอกมองหน้าเขาโดยไม่ยอมรับช่อดอกไม้
“ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ได้ชอบนาย เพราะฉะนั้น เลิกตาม เลิกยุ่งกับฉันสักที”
ลินดาว่าจบแล้วตั้งท่าจะเดินหนีเขาอีกครั้ง เขตคว้ามือของหญิงสาวเอาไว้เสียก่อน
“ลิน” น้ำเสียงทุ้มนุ่มมีความอ่อนโยนของเขา ทำให้ลินดารู้สึกเห็นใจขึ้นมาเล็กน้อย เธอมองหน้าชายหนุ่มเพียงนิดแล้วสะบัดมือออก
ร่างสูงมองตามแผ่นหลังบางด้วยสายต
