Ufuk utancından kafasını kaldırıp bakamıyordu. Kuzey amcası karakoldan kurtarmış olsa da iyi bir azar yiyeceği kesindi. Önünde bir sağa bir sola yürürken aldığı her nefeste kızgın olduğunu biliyordu. Eczanenin önünde içeri de bakamıyordu. Ersin'e yüzü toplanıyordu. Daha kötüsü ise Başak da onun yanındaydı. Oğuz amcası ve Uğur da onlarla olsa da canını sıkıyordu.
-Bana söyleyecek bir şeyin var mı?
Kuzey'in kızgın sesiyle kafasını kaldırdığında kendini savunacak bir tarafı yoktu. Sessiz kalması onu daha çok kızdırdığını görüyordu.
-Ufuk ne olursa olsun birine zarar vermek yok dedim.
Kuzey bağırınca Salih araya girdi. Kardeşi öyle kolay kolay sesini yükseltmezdi. Bu gence değer veriyordu. Sicili kendileri gibi temiz olmadığı içinde başı belaya girsin istemiyordu. Bu gece karısı el atmasa
