รับผิดชอบ

470 Words
“ฉันยินดีรับผิดชอบเธอนะ” ธามเอ่ยออกมาหลังจากที่ชายหนุ่มได้นั่งตรึกตรองอยู่สักพัก “อย่าเลยค่ะคุณไม่ควรต้องมารับผิดชอบ เพราะเราไม่ได้รักกัน ให้มันเป็นเรื่องของความผิดพลาดเถอะค่ะ” เหมือนฝันกล่าวพร้อมกับพยายามลุกขึ้น เพื่อที่จะเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ เมื่อชายหนุ่มได้ยินสิ่งที่หญิงสาวเอ่ย เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอประเมินตนเองต่ำเกินไป ที่จริงแล้วเหมือนฝันมีค่ากว่าที่จะมาให้เขาย่ำยีฟรีแบบนี้ “ในเมื่อเธอคิดอย่างนั้น งั้นฉันก็ขอผิดพลาดให้คุ้มแล้วกันนะ” ธามเอ่ยสิ่งที่ตรงข้ามกับความรู้สึก เขาจัดการรวบตัวหญิงสาวลงมาในอ้อมกอดหนาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ยอมใช้เครื่องป้องกัน เพราะเขามั่นใจแล้วว่าเธอสะอาดบริสุทธิ์ และเขาก็คือคนแรกของเธอ “อย่าค่ะฉันเจ็บ” เหมือนฝันห้ามด้วยความรู้สึกเจ็บระบมทั่วส่วนล่าง แต่ชายหนุ่มกลับไม่ยอมปล่อยหญิงสาว เพราะตอนนี้ความต้องการในกายของเขากำลังเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ซึ่งชายหนุ่มก็รู้ว่าเขาไม่สามารถห้ามความต้องการที่เกิดขึ้นได้ เขาจึงจับหญิงสาวกดลงที่กลางเตียงอีกครั้ง ซึ่งหญิงสาวที่ขัดขืนในตอนแรกนั้น ตอนนี้เหนื่อยล้าเกินที่จะขัดขืนเขา เธอได้แต่ปล่อยให้เขาทำตามที่เขาต้องการ เพราะเธออาจจะไม่อยู่ที่วิศวภัทรให้อายไปมากกว่านี้ ดังนั้นหญิงสาวจึงขอตักตวงความสุขกับชายในฝันของเธอจนกว่าเขาจะพึงพอใจก็แล้วกัน บริษัท วิศวภัทร คอนสตรัคชั่น จำกัด เช้าวันจันทร์เหมือนฝันมาทำงานด้วยความเขินอาย เธอทบทวนเรื่องราวระหว่างเขาและเธอตลอดสองวันที่ผ่านมา แล้วเธอก็ได้คำตอบว่าเธอต้องออกไปทำงานที่อื่น เพราะเธอไม่มีหน้าที่จะอยู่ทำงานที่นี่กับเขา ทางออกของเธอก็คงต้องเป็นงานที่บ้านปานวาด เพราะถ้าให้เธอออกไปแล้วต้องหางาน เธอคงไม่สามารถรับภาระค่าใช้จ่ายระหว่างที่เธอกำลังหางานทำได้ หลังจากที่หญิงสาวจึงเลิกขัดขืน ชายหนุ่มก็เริ่มบทรักอีกครั้ง โดยที่ครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ได้ป้องกันแต่อย่างใด ค่ำคืนแห่งความสุขได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว โดยที่ชายหนุ่มแทบจะหมดแรงเพราะความน่ารักของหญิงสาว ในขณะที่เหมือนฝันก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับชายหนุ่ม โดยที่เธอแทบจะไม่มีหน้ากลับไปเจอเขาที่วิศวภัทร เพราะความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ตอนนี้มันเลยเถิดเกินกว่าเจ้านายกับลูกน้องแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD