ร้อนสวาทมาเฟีย

7

ขณะที่มัวกำลังคิดหาทางหนีทีไล่ ของขวัญจึงไม่ทันระวังตัว เมื่อรู้ตัวอีกทีร่างบางของเธอก็ถูกเบนจามินจับอุ้มไปวางอยู่ตรงหน้าขาเขาเสียแล้ว ของขวัญเผลอร้องอุทานอย่างตกใจ มือไม้ทุบตีเขาเป็นระวิง

“ว้าย อีตาบ้า ปล่อยฉันนะ”

“เบบี๋ ผมขอทำรักคุณในอ่างน้ำนี้ได้ไหม คัพซีของคุณมันทิ่มหน้าผมจนทนไม่ไหวแล้ว” เบนจามินไม่พูดเปล่าปากร้อน ๆ ของเขาก็เข้าครอบครองปทุมถันของเธอทันที ของขวัญผงะตกใจ มือไม้ทุบตีผลักไสเขาออก แต่ลิ้นร้อน ๆ ของเขาก็กลับทำให้เธอจิตใจเตลิดฟุ้งซ่านเมื่อเขาไล้ลิ้นเป็นวงกลม หมุนวนอย่างแผ่วเบา รวมถึงที่ด้านล่างเขาก็ส่งนิ้วเข้าไปสำรวจแอ่งน้ำหวานของเธอไปด้วย

“อืม...ปล่อย” ของขวัญครางห้าม ทั้งที่เธอก็สุดแสนจะรัญจวน

“ไม่ได้หรอก ดูสิคุณกำลังฉ่ำหวานเลยนะ” เบนจามินล้อเธอ เพราะเขาเพิ่งถอดถอนนิ้วออกมาจากความฉ่ำแฉะภายในของเธอ และมันทำให้ของขวัญโกรธตัวเองเป็นอย่างมากที่เผลอปล่อยตัวไปตามแรงยั่วยุของเขาได้สำเร็จ

เบนจามินรู้จุดอ่อนของหญิงสาว เขาอุ้มเธอออกจากอ่างน้ำและนำมาวางไว้บนเคาน์เตอร์หินอ่อน จากนั้นคนต้องการกลั่นแกล้งคนที่ปากแข็งไม่ยอมรับความวาบหวามรัญจวนที่เขามอบให้ก็เริ่มจุดไฟให้ของขวัญได้ร้อนไปทั้งกายอีกครั้ง

ลิ้นร้อนลากไล้ไปตามซอกอก สะดือ จนของขวัญกระตุกไหววาบ ก่อนเขาจะวกกลับมาที่ใบหน้าของเธอ ใบหน้าหล่อคมที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความปรารถนามองทั้งร่างและใบหน้าของของขวัญที่เป็นสีแดงระเรื่อไปทั้งตัวอย่างหลงใหลก่อนที่ของขวัญจะทันได้ปฏิเสธ เบนจามินก็ครอบครองริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง เขาบดจูบเคล้นคลึงด้วยความต้องการที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน ส่วนของขวัญก็เริ่มตอบสนองเขา ร่างกายของเธอร้อนผะผ่าวแอ่นเข้าหารับการปรนเปรอจากเขา

มือหนาบีบคลึงสองเต้าขณะที่ปากร้อนร้ายก็บดจูบหนักหน่วง ของขวัญแทบลืมหายใจ มือบางสอดขยุ้มเข้าไปใต้เรือนผมสีน้ำตาลเข้มอย่างหลงใหลลืมตัว

“อา...” เบนจามินคราง นิ้วยาวส่งเข้าไปที่แอ่งน้ำหวานกลางกาย ไล้วนตรงส่วนที่ไวต่อความรู้สึกจนของขวัญหลุดครางด้วยความเสียวซ่าน มือบางขยุ้มเส้นผมเขาเต็มแรง

เบนจามินช่วยของขวัญให้เดินทางไปสู่ความสุขสมก่อน ลิ้นร้อนลากผ่านแล้วไล้วนยอดทรวง นิ้วร้ายก็กรีดสัมผัสที่แอ่งกลางกาย จนคายน้ำหวานออกมาล้นปรี่ ใบหน้าของของขวัญแดงซ่านแต่ก็สุขสม

“พอ พอเถอะค่ะ ขวัญจะขาดใจตายแล้ว” ของขวัญร้องบอก จากสัมผัสแผ่วเบาราวกับขนนกปัดผ่านแต่มันทำให้เธอเสียวซ่านถึงขีดสุด

“ปล่อยมันออกมาสิที่รัก คุณกำลังจะเสร็จแล้ว” เขาบอกแต่เธอไม่เข้าใจ และเขาก็เร่งเร้าเธออีกปากร้อนกับนิ้วร้ายของเขาทำงานกันอย่างสอดคล้องจนของขวัญต้องบิดกายแอ่นร่างเข้าหา ไม่นานความฉ่ำหวานก็ถูกคายออกมาหมด ของขวัญกรีดร้องอย่างสุขสม

เบนจามินยิ้มพราย ส่งเธอไปถึงฝั่งฝันแล้วก็ถึงเวลาของเขาบ้าง มือหนาจับสองขาเรียวให้เกี่ยวกับสะโพกสอบของตนเอง แล้วส่งความเป็นชายที่แข็งขึงรออยู่ก่อนแล้ว โจนทะยานเข้าไปขณะที่เธอกำลังร้อนอยู่ตอนนี้ ของขวัญเบิกตาโพลงกับความคับแน่นที่เขายัดเยียดเข้ามา แล้วเบนจามินก็ช่วยให้เธอผ่อนคลาย เมื่อมอบจูบลึกล้ำดูดดื่มมาให้ จนเธอเหมือนจะลืมโลกนี้ไปชั่วขณะ

“ขวัญ คุณสวยมาก สวยและก็หวานฉ่ำไปทั้งตัว” เขาเรียกชื่อเธอตามที่ได้ยินและรู้ว่านั่นคงเป็นชื่อเล่นของหญิงสาว ของขวัญบิดเร่าอยู่ต่อหน้าผมเผ้าของเธอกระจัดกระจายเต็มแผ่นหลังชวนให้เซ็กซี่แล้วมันทำให้เบนจามินยิ่งต้องการโจนทะยานในตัวเธอมากยิ่งขึ้น

“ทนหน่อยนะเบบี๋” เขาบอกเพราะรู้ว่าเธอจะเจ็บมาก แต่เขาก็ถอดถอนมันออกไม่ได้เช่นกัน พอบอกเสร็จเขาก็ไม่รอช้าส่ายสะโพกหมุนวนก่อนจะส่งตัวตนที่ยิ่งใหญ่ของเขาเข้าไปในกายเธอ

“เจ็บ ขวัญเจ็บ” ของขวัญร้องบอก เบนจามินก้มลงประทับจูบ เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดพรายขึ้นตามไรผมสั้นของเขา เขาหยุดไม่ได้แล้วจริง ๆ เขาจูบซับน้ำตาให้เธอก่อนจะผลักดันตัวตนเข้าไปสุดแรงแล้วขยับเข้าออกไม่นานจากนั้นเขาก็ตามเธอไปแตะขอบสวรรค์จนได้

เบนจามินอุ้มของขวัญที่หมดแรงอ่อนปวกเปียก ออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะเช็ดตัวแล้ววางลงบนที่นอนก่อนจะตามลงมาคร่อมทับแล้วจุดไฟพิศวาสกับของขวัญที่บนเตียงต่ออีกรอบ ของขวัญงึมงำร้องปฏิเสธไม่นานเสียงโวยวายปฏิเสธก็หายไปในลำคอ

คนไม่คุ้นชินกับการนอนสบายบนที่นอนหนานุ่มและมีแอร์เย็นฉ่ำเปิดให้ความเย็นสบายนอนหลับเป็นตายโดยมีอ้อมแขนแกร่งที่เธอปฏิเสธเขาในตอนแรกกอดรัดไว้ ของขวัญหันหน้าเข้าซบอกเบนจามินตั้งแต่เมื่อไรเธอก็ไม่แน่ใจแต่ที่แน่ใจมีเพียงอย่างเดียวคือเธอเพิ่งได้หลับไปตอนใกล้เช้านี้เอง เขาบอกว่าจะทำดับเบิลแฮททริคส์แต่เธอไม่ได้นับและมันอาจเกินนั้นไปแล้ว และตอนนี้เธอก็รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่างและเจ็บหน่วงที่หว่างขาจนแทบจะก้าวไม่ออก รู้สึกว่ามันเหน็ดเหนื่อยมากกว่าการทำงานแม่บ้านเสียอีก

และจากความคิดนี้ก็ทำให้คนสะลึมสะลือต้องสะดุ้งตื่น กวาดมองแล้วความจริงก็ถาโถมเข้าใส่ของขวัญอีกครั้ง เธอถูกข่มขืน และยังไม่ได้กลับบ้าน เธอยังอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์นี่ตั้งแต่บ่ายเมื่อวานที่เกิดเรื่อง ของขวัญดันตัวเองลุกขึ้นนั่ง ป่านนี้แม่คงเป็นห่วงแย่แล้ว ไหนจะคุณมุกเจ้าของบริษัทฯ รับทำบัญชีที่เธอทำงานพิเศษด้วยอีก เธอจะทำยังไงดี

ของขวัญผลุนผลัน ผุดลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุมที่ตกอยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวมลวก ๆ ลงจากเตียงแล้วตรงไปที่ประตู ค่อย ๆ แง้มออก โดยมีคนที่นอนอยู่บนเตียงมองตามเบนจามินตื่นนานแล้วแต่เขาอยากแกล้งของขวัญให้เป็นกระต่ายตื่นตูม เพราะรู้ว่ายังไงของขวัญก็ออกไปจากห้องนี้ไม่ได้ถ้าเขาไม่อนุญาต

เมื่อออกจากห้องมาได้ของขวัญก็ตรงไปที่โต๊ะรับแขกเป็นอันดับแรก หญิงสาวหยุดที่โต๊ะเตี้ยเล็ก ๆ ที่เธอวางกระเป๋าและหนังสือเรียนที่ติดมาด้วยเอาไว้ มือบางรีบเปิดกระเป๋าควานหาโทรศัพท์แล้วหยิบมันออกมาดู

ของขวัญถลึงตาเบิกกว้างสิบกว่าสายจากทั้งสมเกียรติ มารดา และพี่มุก ที่ต่างโทร.หาเธอทั้งเรื่องงานและคงด้วยความเป็นห่วง ขณะไล่สายตาดูเบอร์ที่โทร.เข้ามาของขวัญก็ต้องผงะตกใจจากเสียงดังทางด้านหลัง

“อาหารเช้าเตรียมไว้พร้อมแล้วครับเจ้านาย” ของขวัญหันไปตามเสียงก็เห็นลูอิสพูดพร้อมกับโค้งศีรษะบอกผู้เป็นนาย เบนจามินทำแค่พยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนลูอิสจะพูดต่อ “เอ่อ นายครับเดี๋ยวเควินจะมาขอพบนายนะครับ”

“อืม ได้สิ ฉันก็มีเรื่องจะคุยกับมันเหมือนกัน” คนเป็นนายพยักหน้ารับ ลูอิสก็โค้งศีรษะรับคำสั่งก่อนจะก้าวออกไปก็มิวายมองไปยังหญิงสาวที่นั่งกำโทรศัพท์แน่นด้วยสายตาใคร่รู้บางอย่าง

“ทานอะไรสักหน่อยสิ ตั้งแต่เมื่อวานคุณยังไม่ได้กินอะไรเลย” เบนจามินบอกโดยที่ตัวเองยังอยู่ในชุดคลุมนอน วันนี้เขาอดแปลกใจไม่ได้ที่ไม่เห็นแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดดังเช่นทุกครั้งทั้งที่ปกติจะต้องเข้ามาทำงานแต่เช้า