นันท์นลินยิ้มน้อยๆ ขณะที่กำลังฝันถึงชีวิตที่แสนสุขสบายในวัยเยาว์ พ่อที่ใจดีเต็มไปด้วยความรักลูกยืนยิ้มอยู่หน้าบ้านคอยรับเธอกลับจากโรงเรียน ถึงแม้เธอจะขาดแม่ตั้งแต่เด็กๆ แต่เธอก็มีความสุขเมื่อได้รับความรักความอบอุ่นจากพ่อ จนกระทั่งผีพนันเข้าสิง...พ่อที่เคยใจดียิ้มแย้มแจ่มใสกลับเป็นคนโมโหง่าย หงุดหงิดอารมณ์เสียแทบจะตลอดเวลา
โลกที่เคยสดใสสวยงามมีอันต้องถล่มทลายลงเมื่อพ่อเข้ามาบอกว่าติดหนี้พนันนับล้านและคนที่จะปลดหนี้ให้พ่อได้ก็คือเธอ...
‘ไม่...นลินไม่ยอมทำตามที่พ่อต้องการเด็ดขาด’
‘แกต้องทำ เพราะนี้คือทางเดียวที่ทำให้ชีวิตของกูอยู่รอดปลอดภัยได้’
‘นลินไม่ทำ พ่ออย่ามาบังคับหนู’
‘ถ้าแกไม่ทำก็อย่ามาเรียกกูว่าพ่ออีก’
นั่นคือครั้งแรกที่ถูกบังคับให้ขายตัว หลังจากนั้นเธอกับพ่อก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุนเพราะเธอเอาขวดเหล้าตีหัวไอ้เสี่ยพรชัยจนหัวแตกยับ เธอกับพ่อต้องย้ายที่อยู่เป็นว่าเล่น ไม่งั้นก็จะถู
