กัปตันบารอนชะงักการสนทนาที่กำลังปรึกษางานอยู่กับมาร์คและลุกซ์เมื่อเห็นลูกเรือหนุ่มเดินเข้ามาในห้องทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับตีสีหน้านิ่งเฉยเอ่ยถามเสียงเรียบๆ ราวกับเป็นหน้าที่ที่ต้องถามออกมา
“เธอว่าไงบ้าง”
“คุณนลินดีใจมากครับ เธอยิ้มหวานพร้อมกับฝากบอกว่าขอบคุณกัปตันมากๆ ที่เอาหนังสือไปให้เธอ อ้อ...เธอฝากบอกด้วยว่าถ้ากัปตันทำงานเสร็จแล้วให้รีบลงไปที่ห้องเคบินเร็วๆ ครับ”
ลูกเรือหนุ่มยิ้มกริ่มขณะที่เอ่ยบอกกัปตันเรือ ไอ้เรื่องเป็นพ่อสื่อแม่ชักเขาถนัดนัก
“ขอบใจมาก ไปทำงานได้แล้ว”
นัยน์ตาสีทองเปล่งประกายดีใจให้เห็นวูบหนึ่งก่อนจะกะพริบตาปรับให้ดูเรียบเฉยดังเดิม มือหนายกขึ้นโบกไล่ลูกเรือหนุ่มพร้อมกับก้มหน้าลงทำเป็นสนใจงานที่กำลังทำอยู่
ลูกเรือหนุ่มรับคำในลำคอเบาๆ แอบส่งซิกให้ลุกซ์กับมาร์คแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว
ลุกซ์ลอบยิ้มด้วยความขบขำกัปตันหนุ่มที่กำลังก้มหน้าก้มตา
