Duyduklarım ile şaşkınlıkla Poyraz’a bakmayı sürdürdüm. Benden bir cevap gelmeyeceğini anlayan Poyraz:
-Hemen cevap vermek zorunda değilsin. Dosya sende kalsın. Bak incele. İyice düşün ve cevabını bana bildir dedi. Bir süre duraksayarak devam etti.
-Sana gerçekten çok ihtiyacım var İpek. Rica ediyorum iyi düşün dedi. Kendimi toparlayarak kırmızı dosyayı kucakladım.
-Ben düşünüp sana kararımı bildireceğim dedim ve ayaklandım. Benimle birlikte Poyraz da ayaklandı.
-Seni eve bırakayım o zaman dedi. Saat henüz ikiye geliyordu ve işi olabilirdi.
-Saat henüz çok erken. İşin varsa eğer ben kendim geçebilirim dedim. Poyraz:
-Hayır bir işim yok. Seni bırakabilirim. Hem Fuat amcaya ben bırakırım dedim biliyorsun. Şimdi verdiğim sözden caymak olmaz dedi. Odadan çıkarken:
-Sözümün eriyimdir
