Ginx's to meet you:: CHAPTER 2 พี่น้องจำเป็น [100%]
2067 Words
(“พ่อเขากับแม่แกต้องการ บางทีเขาอาจจะตอบไปส่งเดชก็ได้ใครจะไปรู้”)
“นั่นแหละ ได้สถานะเป็นพี่น้องกันก็ตามนั้นล่ะ” ใช่ มันก็ต้องเลยตามเลยไป ฉันไม่อยากทำให้แม่ต้องไม่สบายใจหรอกนะที่สำคัญเรื่องฉันกับเขามันต้องเป็นความลับตลอดไป เรื่องที่นอนด้วยกันแล้วเรียบร้อย มันก็แค่ครั้งเดียวไงคงไม่มีครั้งต่อไปหรอกเชื่อสิ “ไม่เจอกันมาตั้งปีกว่า มาเจอกันในสถานะนี้คืออยากจะบ้าตาย”
(“มีพี่ชายหล่อ รวย มีอิทธิพลขนาดนี้ ไอ้พวกหัวงูจะได้ไม่เข้าใกล้แก”) คิดว่าเขาจะปกป้องฉันไหมล่ะ น้องก็ไม่ใช่
“ช่างเถอะ เดี๋ยวโทรหานะขอจัดของก่อน”
วางสายลงฉันก็หันกลับมาตกแต่งห้องของตัวเองจนเกือบเย็น พอถึงอาหารค่ำคุณจิณณ์ก็คือไม่กลับมาจริงๆ ทุกคน จนแบบแม่บ้านพากันไปนอนกันเวลาสามทุ่มส่วนคุณจิกับแม่ฉันก็ขึ้นห้องไปพักผ่อน ลูกน้องของเขาก็สลายหายกันไป ช่วงเวลาที่ไม่มีคนแบบนี้ฉันก็เลือกชุดบิกินี่ไปว่ายน้ำเพื่อผ่อนคลายร่างกายสักหน่อย บิกินี่สีดำคล้องคอโชว์ร่องอกเว้าลึกกับกางเกงในทรงธองเอวสูงผูกด้านข้าง เมื่อสวมใส่เรียบร้อยก็มัดผมเป็นมวยไว้กลางศีรษะสวมชุดคลุมอาบน้ำเดินออกจากห้องไปยังด้านหลังที่สระว่ายน้ำกว้างใหญ่มาก มีไฟเปิดให้ความสว่าง ฉันถอดชุดคลุมออกไว้บนเปลนอนอาบน้ำแดด เดินสาวเท้าไปยังบันไดสามชั้นที่พาฉันลงไปแหวกว่ายในน้ำที่เย็นเฉียบ ใบหน้าของฉันเงยขึ้นมองท้องฟ้าที่มืดมิดมีหมู่ดวงดวงส่องแสงระยิบระยับ จากนั้นก็ว่ายน้ำด้วยท่าฟรีสไตล์ทั้งหมดห้ารอบจากนั้นฉันก็ลอยคออยู่กลางสระ กระทั่งรับรู้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองมาจึงหันกลับไปมองทางเข้าสระ เห็นร่างสูงที่สวมกางเกงสแล็คสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาวเวลานี้เขากำลังพับแขนขึ้นไปถึงข้อศอกสาวเท้าเดินมาหยุดตรงริมสระน้ำ จนฉันลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เจอกันในสถานการณ์แบบนี้ แถมไม่รู้ว่าเขาจะจำฉันได้หรือเปล่าเลยไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไป
“กลับมาแล้วเหรอคะ?”
“ยังไม่กลับจะยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้หรือไง” ปากจัดที่สุด! “มาว่ายน้ำตอนกลางคืน ระวังจะเป็นหวัด”
“ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ ปกติอยู่คอนโดก็ว่ายน้ำเวลานี้ตลอด”
“...” เขาเท้าเอวมองฉันที่กัดริมฝีปากล่าง จะถามออกไปดีไหมไนล์ ไม่งั้นมันค้างคามากๆ เลยนะ “ก็ว่าพ่อไปติดผู้หญิงที่ไหน ไม่คิดว่าจะคบกับแม่เธอ”
“ตกใจเหมือนกันที่แม่ฉันคบกับพ่อคุณเหมือนกันค่ะ” คุณจิณณ์มองฉันด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ขอถามอะไรหน่อยได้หรือเปล่าคะ?”
“ว่ามาสิ” พอเขาตกลงก็หมุนตัวไปนั่งบนเปลตวัดขาไขว่ห้างและหยิบบุหรี่คีบไว้ตรงมุมปาก จุดไฟจนปลายบุหรี่มอดไหม้เป็นควันสีเทาพวยพุ่งเห็นชัด ท่าทางแบบนี้ดูดีชะมัดจะหล่อไปถึงไหน! “ไนล์”
“ค่ะ” เขาเรียกฉันเพื่อดึงสติอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ทำไมต้องเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนเซ็กซี่ขนาดนี้ อยากจับกดริมสระน้ำมันจะผิดไหมทุกคน “คุณจิณณ์จำฉันได้หรือเปล่าคะ?”
“หึ” รอยยิ้มตรงมุมปากผุดขึ้นและนั่นไม่ต้องสาธยายมากก็คงรู้ว่าเขาน่ะ... “ทำไมจะจำไม่ได้”
“...” กะแล้วเชียวว่าต้องจำได้
“เธอคงจำฉันได้แม่นสินะ เพราะเซ็กซ์ของฉันคงทำให้เธอลืมไม่ลง” รู้ดีไปอีกนะ จะให้บอกปะละว่าฉันนอนฝันถึงเขาทุกคืนจนต้องตื่นมาช่วยตัวเองและนึกถึงหน้าเขาไปด้วยน่ะ พูดไปเขาก็คงจะหัวเราะเยาะฉันน่ะสิ “ไม่เจอกันปีกว่า วนมาเจอกันแบบนี้ โชคชะตาคงไม่ได้เล่นตลก”
“นั่นสิคะ” ฉันยิ้มยั่วยวนก่อนจะว่ายน้ำไปทางบันไดก่อนจะลุกขึ้นเดินจากน้ำเรือนร่างที่สวยงามของฉัน หน้าอกที่ใหญ่โตและทุกอย่างบนตัว คุณจิณณ์ก็เคยสัมผัสมันมาหมดแล้ว ฉันเดินมาหยุดตรงหน้าเขาขณะที่ร่างสูงลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับฉันพลางเอื้อมมือมาลูบไล้แขนที่เปียกชื้นไปด้วยหยดน้ำ นิ้วมือของฉันกรีดตามแผงอกขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เขา
“ติดใจฉันสินะ” ถ้าบอกแบบนั้นก็จะเป็นการตอกย้ำว่าเขาอยู่เหนือฉันแน่นอน สิ่งที่ทำได้คือการไล่ฝ่ามือมากอบกุมตรงเป้ากางเกงที่มีมังกรตัวใหญ่ยังไม่ผงาดดี
“มั้งคะ”
“มั้งเหรอ?” ยิ้มร้ายก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นไปกระซิบที่ข้างใบหูของเขาอย่างแผ่วเบา
“คุณมันก็ไม่ได้เด็ดอะไรขนาดที่ทำให้ฉันจำไม่ลืมนี่นา”
หมับ
“อ๊ะ!” ตกใจสุดขีดที่คุณจิณณ์ดันร่างฉันให้นอนราบบนโต๊ะเหล็กสำหรับวางของ เวลานี้เขาเอาแขนทั้งสองของฉันไขว่หลังและโถมตัวลงมาจนแท่งร้อนถูไถตรงก้นเด้งของฉัน คุณจิณณ์โน้มใบหน้าลงมากระซิบข้างใบหูคำพูดของเขาทำให้ตัวของฉันร้อนผะผ่าวไม่เว้นแม้แต่ใบหน้า
“งั้นฉันจะทำให้เธอรู้ว่า ‘ลืมฉันไม่ลง’ มันเป็นยังไง” ริมฝีปากร้อนผ่าวขบกัดมาที่ใบหูของฉันและไล่มาถึงแก้ม เขาล็อกสองมือฉันด้วยมือเดียว อีกมือก็ล้วงเข้าไปในกางเกงในตัวเล็กด้านหลังก่อนจะใช้ปลายนิ้วกรีดตรงรอยแยกจนตัวของฉันสั่นเล็กน้อย “แค่นี้ก็สั่นเป็นลูกนก”
“ยะ อย่านะคะ” ฉันร้องเสียงหลงขณะที่รับรู้ถึงนิ้วที่กำลังบดคลึงตรงจุดเสียว
“แปบเดียวก็แฉะแล้ว” เขากระซิบพลางไล่จูบแก้มฉันมาถึงหัวไหล่ก่อนจะขยับตัวไปยืนตัวตรง หากแต่ว่ามือของเขาก็ยังคงคามันไว้แบบนั้นแถมยังเคล้าคลึงจุดเสียวจนฉันดิ้นไปมา “ไหนชิมหน่อยสิ หลังจากที่มีเซ็กซ์กับฉันเธอได้ไปเอากับคนอื่นหรือเปล่า?”
“คะ คุณจิณณ์จะทำอะไรคะ?” ร้องเสียงหลงขณะที่เขาย่อตัวลงนั่งรูดกางเกงในฉันลงไปกองกับข้อเท้า จากนั้นก็แยกก้อนเนื้อด้านหลังออกพลางโน้มใบหน้าซุกลงมาตรงกลีบงาม ฉันที่ถูกคลายมือออกเวลานี้เอามือทั้งสองยันกับโต๊ะไว้แอ่นก้นไปหาเขาพลางหลับตาลง “อื้อ... สะ เสียว”
“น้ำไหลเยอะขนาดนี้ คืออยากโดนฉันเสียบขนาดนั้นเชียว” คุณจิณณ์โน้มใบหน้าก่อนจะใช้ปลายลิ้นสากเลียกลีบงามจนฉันตัวสั่นเทิ้ม การทำแบบนี้ในที่โล่งแจ้งมันทำให้ฉันหลงลืมความอายไปชั่วขณะ แม้แต่ลิ้นของเขาก็ทำให้ฉันเสียวจนจิกนิ้วเท้าลงบนพื้นแน่น เสียงดื่มกินน้ำหวานใสของฉันมูมมามอย่างมาก
“คะ คุณจิณณ์” ครางเรียกชื่อเขาทุกจังหวะที่เขาโลมเลียอย่างรุนแรงชนิดที่ว่าฉันครางเสียงสั่น
เวลานี้ฉันกลับเอื้อมมือไปกดศีรษะเขาให้จมอยู่กับแก้มก้น เพราะฉันใกล้แล้ว... ฉันรู้แค่นี้ว่าตัวเองน่ะใกล้แตก ความฝันของฉันก็เป็นจริงเวลานี้ตัวของฉันกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานให้เขาได้ดื่มกินอย่างเต็มที่ คุณจิณณ์พลิกตัวฉันให้หันกลับมาก่อนจะกดไหล่ฉันให้นั่งคุกเข่าตรงหน้าเขา มองเขาที่รูดซิปงัดแท่งร้อนที่เริ่มแข็งมาตรงหน้าฉัน
“อมดีๆ ล่ะ อย่าให้ฟันโดน”
ฝ่ามือหนาวางบนศีรษะฉันขณะที่มือซ้ายชักรูดท่อนเอ็นยาวใหญ่จนมันแข็งขึ้น เงยหน้ามองสบตากับเขาที่มองฉันเช่นกัน ฉันดูดเลียส่วนหัวปลายที่เริ่มมีน้ำใสๆ ไหลปริ่มออกมาเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมฉันเขากับฉันเราต้องมาสานสัมพันธ์ที่เรียกว่า ‘คู่นอนคืนเดียว’ ทั้งที่มันผ่านมาหนึ่งปีกว่าแล้ว เขาก็ทำให้ฉันหวั่นไหวทุกสัดส่วนจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือแม้แต่หัวใจดวงเล็กที่เต้นถี่รัวเมื่อริมฝีปากเล็กบางของฉันครอบครองความยาวใหญ่เพียงแค่ครึ่งเดียวก่อนจะดูดกลืนมันเหมือนไอศกรีมรสโปรด ใบหน้าหล่อเหลาเชิดหน้าขึ้นพลางสูดปากด้วยความเสียวซ่าน
ลมเย็นๆ บวกกับความมืดมิดและเสียงของแมลงตัวเล็กที่กำลังร้องดังระงม มันช่างเป็นคืนที่ไม่เงียบเอาเสียเลย แถมยังมีเสียงอืออาของฉันดังทุกระยะที่กำลังกระดกศีรษะของตัวเองเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“ฮึ่ม... ปากเธอเนี่ยยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะไนล์” เขาเอ่ยชมฉันก็ยิ่งได้ใจขยับริมฝีปากตัวเองเร็วขึ้นและถี่ขึ้นจนคุณจิณณ์เริ่มทนไม่ไหวเขาประคองศีรษะฉันด้วยสองมือจิกเส้นผมแรงขึ้น และเป็นฝ่ายสวนกระแทกเข้ามาในโพรงปากของฉัน มือทั้งสองดันหน้าขาแกร่งให้ถอยห่าง เขาดันเข้ามาลึกเกินไปแล้วมันแทบจะลงมาในคอของฉันถ้าหากเขาทำแบบนี้นานเข้า เป็นฉันเองที่จะหายใจไม่ออก “ซี้ด ตะ แตกแล้ว!”
“อื้อ!”
น้ำขาวขุ่นพุ่งเข้ามาในปากของฉันจนเต็มรับรู้ได้เลย ขณะที่คุณจิณณ์กัดกรามจนขึ้นสันนูนเขาก็ค่อยๆ ดึงท่อนเอ็นออกจากริมฝีปากของฉันที่กลืนส่วนหนึ่งลงคออีกส่วนไหลออกทางมุมปากจำต้องใช้หลังมือเช็ดมันออกไป มองร่างสูงที่เก็บน้องชายของตัวเองและรูดซิปกางเกงพลางย่อตัวนั่งตรงหน้าฉัน เอาชุดคลุมอาบน้ำคลุมเรือนร่างของฉันที่รู้สึกหนาวขึ้นมาทันทีทั้งที่เมื่อกี้ยังรู้สึกว่าร่างกายร้อนเหมือนเขาเอาไฟมาเผา
“ขึ้นห้อง อาบน้ำซะเดี๋ยวจะเป็นหวัด” คุณจิณณ์บอกพลางเอื้อมมือมาช้อนปลายคาง “เธอเนี่ย เป็นน้องสาวที่น่ารักกับพี่ชายจริงๆ นะ ไนล์”
“...” ไม่พูดอะไรเอาแต่จับจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่กระตุกยิ้มมุมปาก
“ฉันทำให้เธอรู้แล้วนะว่าลืมฉันไม่ลง มันเป็นยังไง”
ราวกับผู้ชนะที่ถือไพ่เหนือกว่าฉันหลายเท่า คุณจิณณ์ลุกขึ้นยืนล้วงกระเป๋ากางเกงก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าไปในตัวบ้านราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่เมื่อกี้เราสองคนต่างช่วยกันและกันนะ ฉันลุกขึ้นยืนพลางถอดกางเกงในออกจากข้อเท้าและยัดมันลงกระเป๋าเสื้อคลุมอาบน้ำที่เอามาคลุมตัวเรียบร้อย กอดอกมองแผ่นหลังกว้างที่เดินหายลับตาไป
“อะไรของเขา”
แล้วคือฉันก็ดันเออออตามเขาไปอีก แต่มันก็คงจะจริงนั่นแหละ ยิ่งเขามาทำแบบนี้ความทรงจำในตอนนั้นก็แวบเข้ามาเสียดื้อๆ ฉันอยากจะบ้าตาย อยู่ที่นี่บอกเลยนะว่าเราสองคนเหมือนไฟที่โหมกระหน่ำเข้าหากันเสมอ ยิ่งใกล้ยิ่งหวั่นไหวไม่ใช่หวั่นไหวแบบนั้นนะ หมายถึงพอเห็นเขาความ ‘อยาก’ มันก็เพิ่มเลือดในกายสูบฉีดเป็นบ้า แค่นี้มันไม่พอจริงๆ ฉันเชื่อว่าคนอย่างเขาคงอยากจะกินฉันจะแย่ คราวนี้ฉันจะทำให้เขาลืมฉันไม่ลงเหมือนกัน เอาสิเป็นไงเป็นกัน
“คิดว่าตัวเองเจ๋งนักหรือไง คุณจิณณ์” ฉันกระตุกยิ้มมุมปากขณะคิดเรื่องของเขาจนเก็บไปนอนฝันอีกแล้ว
*----------------------------*
- Writer
