Ginx's to meet you :: CHAPTER 9 ออกเดตกับ... [100%]
1220 Words
“...” คุณจิณณ์ไม่พูดอะไร เขากลับเดินเข้ามาในลิฟต์พลางกระชากแขนฉันจนเซไปซบกับแผงอกแกร่ง แต่คุณเฑียร์ก็ดึงฉันกลับไปจนกลายเป็นว่าเขากำลังยื้อแย่งฉันราวกับเป็นของเล่น
“มึงทำอะไรของมึง นี่คู่เดตกูนะ”
“เหรอ” ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้หลังจากที่ทำหน้าบึ้งตึง “แต่เธอเป็นน้องสาวกู”
“น้องสาว?” คุณเฑียร์ทำหน้ามึนงงก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “ถามจริง”
“กูก็ตอบตรง”
“แบบนี้ก็ดีเลยสิ เพราะว่ากูกำลังจีบน้องสาวมึงอยู่พอดี มึงเป็นเพื่อนกู เพราะงั้นต้องช่วยกูแล้ว” ฉันมองคุณจิณณ์ที่แลดูหน้าตาไม่สบอารมณ์อย่างมาก
“มึงไม่ใช่เพื่อนกู” พอได้ฟังคำพูดของทั้งสองคนก็ยิ่งมึนงงหนักเข้าไปอีก ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนกันไงแล้วทำไมต้องทำเหมือนกับว่าไม่ใช่ด้วยล่ะ ฉันงงไปหมดแล้วนะเนี่ย! “อย่ามายุ่งกับน้องสาวกู”
“ทำไม? จะแดกน้องสาวตัวเองงั้นสิ”
“ไอ้เฑียร์!” คุณจิณณ์ผลักฉันไปหาคุณเอียนและตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อคุณเฑียร์ที่ยืนยิ้มราวกับว่าการกระทำของคุณจิณณ์เป็นแค่การล้อเล่น ทั้งที่สีหน้าและท่าทางของเขาเอาจริงนะนั่น “กูเตือนเป็นครั้งสุดท้าย อย่ายุ่งกับกู”
“กูยุ่งตรงไหน กูจีบน้องสาวมึง ผิดเหรอวะ?”
“...”
“ที่สำคัญน้องสาวมึงก็โสดนี่หว่า ไม่ได้คบใครทำไมกูจะจีบไม่ได้ล่ะ อย่ามาทำหวงก้างไปหน่อยเลย”
“กูไม่ได้หวงก้าง” คำตอบของคุณจิณณ์ทำให้ฉันกลืนก้อนสะอึกลงคอ “กูไม่ลืมสิ่งที่มึงทำไว้กับกูแล้วก็...”
“ยังไม่ลืมเรื่องนั้นอีกเหรอ ผ่านมาหลายปีแล้วนะ” คุณเฑียร์ปัดมือของคุณจิณณ์ออกจากลำคอซึ่งเขากะจะบีบคอคุณเฑียร์ให้ตายคามือเลยนะนั่น “มึงนี่แค้นฝังใจเหมือนกันนะเนี่ย ทั้งที่กูแค่หาทางออกให้พวกมึงเอง”
“ไอ้ชาติชั่ว!”
“มึงจะด่ากูได้นะ แต่การที่มึงมาทำตัวเป็นพี่ชายหวงน้องสาวมันไม่ใช่เลยนะ ให้น้องสาวมึงตัดสินใจเองดีกว่ามั้งว่าจะเลือกไปกับกู หรือกลับไปกับพี่ชายหมาบ้าคนนี้” คุณจิณณ์และคุณเฑียร์ต่างพากันหันมามองฉันเพื่อให้เลือกเนี่ยนะ ฉันกลายเป็นคนสวยตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย มีผู้ชายหล่อๆ สองคนมาให้เลือก แต่นี่ไม่ใช่เวลามาพร่ำเพ้อเรื่องบ้าบอคอแตกแบบนี้นะไนล์! คุณจิณณ์จ้องหน้าฉันราวกับบอกว่าเลือกให้มันดี ถ้าไม่ดีเธอรู้ว่าจะโดนอะไร
และใช่... ฉันเองก็อยากรู้ว่าตัวเองจะโดนอะไรกันแน่
“ไปกับคุณเฑียร์ค่ะ”
“ดีมากเลยครับไนล์” คุณเฑียร์เดินออกมาโอบเอวฉันที่ฉีกยิ้มให้กับคุณจิณณ์ที่ยืนทำหน้านิ่ง ทว่าเห็นถึงเส้นเลือดที่ปูดโปนตรงลำคอแกร่งราวกับกัดฟันตัวเองแน่น “ไม่ต้องห่วงนะ กูจะดูแลน้องสาวของมึงอย่างดีที่สุด”
“ถ้ามึงกล้าก้าวออกจากโรงแรมกูได้ ก็ไปเลย” คำขู่ของคุณจิณณ์ได้ผล เพราะคุณเฑียร์หันมามองเขาที่กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะกระชากฉันอย่างแรงพลางบีบข้อมือจนกระดูกแทบแตก “กูดูแลน้องสาวเองได้ ไม่ต้องให้คนอย่างมึงมาเจ๋อหรอก”
“หึ มึงจะเอาแบบนี้ใช่ปะ?”
“...”
“ได้เลยไอ้จิณณ์”
“ไป”
“จะ เจ็บนะคะ!”
คุณจิณณ์บีบแขนฉันแน่นก่อนจะกดปิดลิฟต์โดยมีสายตาของคุณเฑียร์มองมาพร้อมจะมาช่วยฉัน หากแต่ว่าคนของคุณจิณณ์ก็ล็อกตัวเขาไว้ซะก่อน ฉันพยายามดีดดิ้นและกดปุ่มเพื่อเปิดลิฟต์ หากแต่ว่าเขาก็อุ้มฉันพาดบ่าแถมยังตีก้นฉันเพื่อเป็นการสั่งสอนบอกให้ฉันเงียบและหยุดดิ้น
เพียะ
“โอ๊ย เจ็บนะคะ”
“หยุดดิ้น ไม่งั้นเธอได้โดนมากกว่าตีแน่” พอเขาพูดมาแบบนี้สิ่งที่ทำได้คือการนิ่งและห้อยหัวจนเลือดจะไหลลงสมองหมดแล้ว ประตูลิฟต์ก็เปิดขึ้นคุณจิณณ์พาฉันมาชั้นผู้บริหารสินะ มองพื้นพรมก็ดูรู้แล้วหากแต่ว่าเวลานี้โถงทางเดินคือมืดราวกับไม่มีคน กระทั่งคุณจิณณ์พาฉันเข้ามาในห้องทำงานและโยนฉันไปบนโต๊ะทำงานของเขาที่ของบนโต๊ะตกกระจัดกระจายเต็มพื้นไปหมด
“ปล่อยฉันนะ!”
“เธอไปรู้จักกับมันได้ยังไงไนล์?” เขาโน้มตัวลงมาตึงข้อมือทั้งสองฉันไว้เหนือศีรษะ “ตอบมา”
“ยุ่งอะไรด้วย คุณก็แค่พี่ชายนะไม่มีสิทธิ์มายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน” เชิดหน้าตะโกนใส่หน้าเขาอย่างท้าทาย “ฉันจะคบกับเขาหรือจะคุยกับเขา แม้แต่จะนอนกับเขามันก็สิทธิ์ของฉัน คุณไม่ควรมายุ่ง!”
“ทำไมฉันจะยุ่งไม่ได้ ฉันเป็นพี่ชายเธอไง”
“อึก...” ล็อกข้อมือฉันด้วยมือเดียวส่วนอีกมือก็เลื่อนมาบีบปลายคางฉันอย่างแรงจนหน้ายู่ยี่
“อยากรู้ไหมว่าฉันมีสิทธิ์อะไรในตัวของเธอบ้าง” ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้ดูน่ากลัวจนฉันกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ คุณจิณณ์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะจับขาฉันตั้งฉากและสอดมือเข้าใต้กระโปรงชุดเดรสที่มันถลกขึ้นมาเกือบจะถึงเอว เวลานี้ที่นอนอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา “เพราะถ้าเธอรู้ว่ามันเลวแค่ไหน เธอจะต้องขอบคุณพี่ชายคนนี้ ที่ดึงเธออกมาจากขุมนรก”
“นั่นมันก็เรื่องของฉัน ฉันจะตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ คุณก็แค่พี่ชายนอกสายเลือดที่ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวของฉัน”
“เธอท้าทายฉันงั้นเหรอไนล์?” เขาสอดมือเข้าไปตะปบตรงตำแหน่งเนินสวาทก่อนจะใช้ปลายนิ้วกรีดมัน จนร่างกายของฉันกระตุกเล็กน้อยตามสัญชาติญาณ “จะคุยกับมันต่อใช่ไหม”
“ใช่! ถ้าไม่เจอคุณป่านนี้ฉันคงนอนกับเขาไปแล้ว อื้อ” ใบหน้าของฉันเหยเกทันทีที่รับรู้ถึงปลายนิ้วกำลังลากไล้ตามรอยแยกพร้อมน้ำหวานใสของฉันกำลังค่อยๆ ไหลออกมาด้วยความทรมาน ก่อนที่เขาจะสอดนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงคับแคบที่ตอดรัดนิ้วของเขาทันทีที่เข้าไปโดยยังไม่ได้ขยับ
“เธอจะไปนอนกับใครก็ได้นะไนล์” คำพูดของคุณจิณณ์กระซิบมาที่ข้างใบหู ใช้ฟันขบติ่งหูฉันเบาๆ และขบกัดจนเจ็บจี๊ดขึ้นมาเสียดื้อๆ หากแต่ว่าคำพูดต่อจากนี้ของเขา มันดันทำให้ฉันนิ่งไปชั่วขณะ “แต่ก่อนจะไปนอนให้ใครกระแทก เธอจะต้องนอนแหกขาให้พี่ชายคนนี้... กระแทกให้สะใจก่อน”
*------------------------------*
- Writer
