RAHİME’DEN…
Nihayet aylar sonra Begüm sağlıklı bir oğlan doğurdu. Hem de pusu yemişken. Evet çatışmada geldi torunum. Ve her birimiz yine yeniden kenetlendik. Üzerine tiriyoruz yavrumun. Hele Tan baba olmaktan korkan o adam gitti yerine bambaşka biri geldi. Hem karısı ile ilgileniyor hem oğlu ile. Şimdi de karısını yürüyüşe çıkardı. Onlar yürüyüş yaparken Azizem duşa girmişti ki kapı çaldı. Açtım Ayvaz.
“Babaanne müsaade var mı?” diye sordu.
“Sormana gerek var mı hergele?” dedim gülümsedi. Bir şey dikkatimi çekiyordu daha fazla gülüyordu mesela. Daha fazla konuşuyor espri yapıyor hatta çocukluğundaki gibi Köroğlu ile dalaşıyorlardı.
“Baktım Köroğlu karısının götünde pıtı pıtı. Oğlum Ayvaz fırsat bu fırsat dedim git biraz oğlanı sev”.
“Önce biraz konuşalım ne olacak şu babanla dargınlı
