Hindi ko matignan ng deritso sa mata si Zen dahil sa nangyari kanina kasi matapos niya akung halikan at tawanan lanng bigla nalang akung umalis doon kahit ang sakit-sakit ng likod ko tiniis ko at naglakad ako pati nga laptop ko iniwan ko doon, tinatawag ako ni Zen pero hindi ako lumingon sa kanya at tuloy parin ako sa paglalakad at hindi talaga bumalik doon at kahit mahina lang ang aking paglalakad umalis parin ako. Hindi ko din naman alam kung bakit naging ganon ako sa kanya kasi parang nadala talaga ako ng aking emosyon habang nakatingin ako sa kanya para kasing nangangain ang mga tingin sa akin ni Zen at hinayaan ko nalang ang sarili ko pero habang hinahalikan niya ako ibang saya naman ang aking nararamdaman at hinayaan ko ang aking sarrili na malunod sa kanyang halik na dapat hindi ko
