Ng tuluyan na kaming makapasok doon si Zen sa bato na iyon sabay pikit ng aking mga mata at sa aking pagdilat ang pamilyar na kagubatan kaagad ang sumalong sa akin at hindi ko mapigilan ang hindi mapaluha habang nakatingin sa aking paligid kasi sino ba naman ang lubos mag-aakala na babalik pa ako ng buhay dito sa mundo ko, bumalik pa akung humihinga at buo ang katawan kasi sino ba naman ang mag-aakala na buhay pa ako matapos akung pumasok sa mundo ng mga bampira. Kusa ko nalang pinahid ang aking mga luha dahil sa saya na aking nadarama at naramdaman ko naman ang biglang paghawak ni Zen sa aking kamay kaya mabilis akung napatingin sa kanya kung saan malimit lang itong napangiti sabay punas ng aking luha at niyakap ako na hindi ko naman alam ang kanyang rason kung bakit bigla niya nalang aku
