“Nawalan kana nga ng trabaho dahil sa kapabayaan mo ganyan ka parin kung umasta hindi na ako magtataka na maliban sa amin wala ng tatanggap sayo,” bigla akung napatigil dahil sa kanilang sinabi kasi hindi kuna alam kung ano ang aking isasagot sa kanila pero naalala ko ang sinabi sa akin ni Cassania na kaya ko at magiging isang successful na mamumulat ako at naniniwala ako sa kanya o baka mas tamang sabihin na naniniwala ako sa aking sarili. Dahan-dahan ko silang tinignan gamit ang aking malamig na mga titig at malalim na napabuntong hininga pero hindi ko nalang pinairal ang aking inis sa kanila.
“Hindi ko naman kailangan ng may tumanggap kaya kung magsulat ng hindi kayo kailangan,” buong tapang ko itong sinabi sa kanila at hindi kuna hinintay na makasagot sila sa akin at mabilis na akung
