ร่างเล็กกลิ้งไปมาอยู่บนที่นอนด้วยความเบื่อหน่าย หลังจากที่ฟ้องไปก็โดนพี่ชายบ่นอีกชุดใหญ่ นี่ขนาดยังไม่ได้ลงรายละเอียดสิ่งที่นางตอบกลับไปสักคำ ถ้ารู้ว่าฟู่หวาพูดจาใส่ฮูหยินผู้เฒ่าเช่นไรล่ะก็มีหวังแม่นมคงร้องไห้อีกแน่
“ยังคิดมากเรื่องเมื่อวานอยู่อีกหรือ” เด็กหนุ่มที่แยกเรือนไปอยู่อีกฝั่งเดินเข้ามาหาน้องน้อยที่ไม่ได้เห็นหน้าตั้งแต่เช้า
“ข้าไม่สนใจคำพูดของคนอื่นหรอกเจ้าค่ะ” สำหรับนางฮูหยินผู้เฒ่าก็เป็นเพียงคนแปลกหน้า
“ดีมาก เช่นนั้นวันนี้เราไปนั่งฝึกคัดอักษรตรงศาลาในสวนดีหรือไม่” พวกเขามักใช้เวลาว่างไปกับการเล่าเรียนเขียนอ่านโดยเฉพาะฟู่หวาที่พยายามฝึกปรือทุกอย่างเป็นเท่าตัวเพื่อให้มันออกมาดีที่สุดจนได้รับคำชมจากท่านอาจารย์อยู่หลายครั้ง
“ข้าว่าจะฝึกกู่เจิงเจ้าค่ะ” สตรีในยุคนี้ต้องเก่งหลายอย่าง ไหนจะบทกวี ดนตรี หมากล้อม เย็บปักถักร้อย หากต้องการขึ้นสู่ตำแหน่งสตรีอันดับหนึ่งของเมืองหลวงย่อมต้
