2 วัน ผ่านไป
มาริสาถูกล่ามโซ่อยู่ในกระท่อมร้างเพียงลำพัง เธอเอาแต่ร้องไห้และก็ตะโกนด่าเขาไม่หยุดมา 2 วันแล้ว อิทธิพัทรให้คนยกอาหารมาให้เธอกินเธอก็ปัดจนมันหกกระจายเต็มห้อง
“ฉันไม่กิน...เอาออกไป”
“นี่คุณไม่กินข้าวมาจะ 2 วันแล้วนะ”
“ช่างฉัน...ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”
เธอร้องไห้ไปพูดไปผู้ช่วยแม่บ้านของพี่สมใจมองดูสภาพเธอตอนนี้ดูไม่ได้เอาสะเลย ตัวเธอทั้งมอมแมมและก็สกปรก เธอถูกล่ามโซ่แบบนี้มา 2 วันเต็มๆ ไม่ได้ลุกไปไหนนอกจากไปเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเท่านั้น แม้กระทั่งอาบน้ำเธอก็ไม่ยอมอาบ
“ดูสภาพคุณสิน้ำก็ไม่อาบมา 2 วันแล้วนะ กลิ่นตัวคุณเริ่มเหม็นแล้วเนี้ย...”
เธอนิ่งไปไม่ตอบอะไรก็เธอไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น เธออยากออกไปจากที่นี่เธอไม่อยากอยู่แบบนี้
“อิ่มเอาผ้าชุบน้ำมาให้คุณเช็ดตัวดีกว่า ส่วนนี่ก็เสื้อผ้าชุดใหม่ของคุณนะคะ...”
“ไม่ต้อง...ฉันไม่ต้องการ”
“แต่คุณจะอยู่แบบนี้ไม่ได้นะคะ คุณไม
