‘ฤทัยเงินดีเชียวนะ ฤทัยจะได้มีเงินส่งมนต์มีนาเรียน แต่ว่าต้องย้ายไปอยู่ที่นั่นนะ มันอาจจะห่างไกลกันดานเสียหน่อยแต่ได้เงินดีเชียวละ คนเขาขาดพอดีย้ายไป ฤทัยก็ได้ขึ้นเงินเดือนพี่คิดว่าฤทัยคงชอบเพราะไม่ใช่คนติดที่เจริญ คงทนอยู่ในป่าในดงได้ก็เลยเอาเรื่องนี้มาบอกให้ฟัง’เสียงพี่สมศรีดังกังวานอยู่ในความคิด ฤทัยจึงเปลี่ยนเส้นทาง จากที่คิดจะกลับไปบ้านเพื่อคอยปลอบใจลูกสาว เธอตรงไปยังบ้านพักของพยาบาลรุ่นพี่ที่เคยเปรยๆ ให้ฟัง ฝีเท้าก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่นเข้มแข็ง ตรงไปยังบ้านพักของพี่สมศรีหัวหน้ากะในโรงพยาบาลที่ฤทัยทำงานอยู่ เพื่อตกลงบ้างอย่างให้แน่ชัด หล่อนทำทุกอย่างเพื่อบุตรสาวที่กำลังเจ็บช้ำหัวใจ “อ้าว...มายังไงละฤทัย วันนี้ลาไม่ใช่หรือ” เสียงทักทายอย่างยินดีของพี่สมศรีเพื่อนร่วมงานดังขึ้น ทันทีที่ฤทัยโผล่ใบหน้าเข้าไปในเขตรั้วบ้าน “สวัสดีค่ะพี่สมศรี ฤทัยมีเรื่องอยากจะมาปรึกษาน่ะค่ะ พี่พอจะ