“ใครกันน้อมาค่ำๆ มืดๆ” คุณฤทัยพึมพำเบาๆ เมื่อร้อยวันพันปีไม่มีใครแวะเวียนมาหาหลังจากสามีเสียชีวิต
นางเปิดประตูหน้าบ้านออกไป จนพบเจอกับกลุ่มคนแปลกหน้าโดยมีผู้หญิงวัยรุ่นราวคราวเดียวกันเป็นคนนำทัพ “เออ...มีธุระกับฉันหรือเปล่าคะ? ฉันแน่ใจนะว่าไม่เคยรู้จักพวกคุณมาก่อน”
“ฉันมาพูดธุระกับคุณโดยเฉพาะค่ะ ขอเข้าไปด้านในหน่อยได้ไหม เรื่องมันน่าจะยาว” เสียงกังวานหวานแหลมมีอำนาจสั่งการในน้ำเสียงดังขึ้น พร้อมกับสายตาวาวจัดจ้าที่มองตรงมา ทำให้คุณฤทัยเป็นกังวล
“เชิญคะ...” นางเอ่ยเชื้อเชิญตามมารยาท พร้อมกับเดินนำหน้าไปยังห้องรับรองแขกที่จัดไว้ในบริเวณบ้าน โซฟาราคาไม่แพงกับโต๊ะตัวเตี้ยๆ ติดมุมห้อง
คุณพิไลพรรณเหยียดยิ้มสมเพช เมื่อมองดูเครื่องเรือนราคาถูกแสนเก่า ร่างโปร่งระหงยืนนิ่งกลางห้อง ไม่แม้แต่จะทรุดตัวลงนั่งให้ฝุ่นติดตามเสื้อผ้า “ฉันเป็นแม่ของผู้ชายที่ลูกสาวคุณกำลังจ้องจะจับ มาวันนี้ฉันมาเพื่อมาตกล
