“เบทเทอร์...” คาร์โลวร้องเรียกการ์ดคนสนิทเมื่อมองเห็นหนุ่มใหญ่กำลังเดินผ่านบริเวณหน้าบ้านพักไป
“ครับ...” หัวหน้าการ์ดเบทเทอร์เหลียวกลับมามองดูเจ้านายก่อนจะวิ่งเหยาะๆ เข้ามารอรับคำสั่งด้วยความเต็มใจ
“ไปไหนกันหมด? ฉันไม่เห็นใครเลยซักคน” ชายหนุ่มถามถึงการ์ดคนอื่นอย่างอารมณ์ดี
เบทเทอร์มองตรวจตราเจ้านายอย่างละเอียดลออ เมื่อร่างกายเจ้านายแข็งแรงดีขึ้น จึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทันกำหนดการที่มาดามคัสล์ซันตั้งเป้าหมายไว้พอดี
“ไม่ทราบครับ ผมก็ยังไม่เห็นคนอื่นๆ เหมือนกัน” เบทเทอร์กล่าวตอบเสียงนอบน้อมก้มใบหน้ารับความผิดอย่างจนใจ
“เปล่าฉันไม่ได้ว่าอะไร แค่ไม่เห็นใครเลยก็เลยอดแปลกใจไม่ได้ ทุกทีเห็นมาคอยวนๆ เวียน ผ่านไปผ่านมาอยู่ตลอด วันนี้ไม่ยักกับเห็นใครเลยซักคนก็เลยแปลกใจแคนั้นน่ะ”
“อาจจะไปเดินตรวจรอบๆ บริเวณนี้น่ะครับ”
“อืมม์...นายเตรียมของที่ฉันสั่งไว้ครบยังล่ะ เย็นนี้ฉันจะแสดงฝีมือทำอาหาร
