The Unlikely Business

SUNRISE SURPRISE

"Malakas ba signal doon? Baka mahina ang coverage? Mag charge ka palagi."

Hindi pa ako tapos mag empake pero parang sirang plaka na paulit ulit na si Julian. Naka tanga lang sya habang inaayos ko yung mga dadlhin ko na toiletries.

"Baby.. malakas ang signal at coverage doon." Ulit ko na naman. Lumabas na ako ng banyo yakap yung mga nakuha ko na toiletries.

"Okay. Just keep your phone with you all the time. I'm going to call you kapag may time."

Napangiwi ako. Kapag may time? Naisip ko na nga na halos oras oras baka tawagan nya ako. Wag naman sana. Wala naman ako ibang gagawin doon kundi tumambay sa bahay, makipag kwentuhan sa mga ka batch ko and maglibot libot.

Inilagay ko sa plastic bag yung mga toiletries at itinabi sa table.

"Tsaka Baby.. almost thirty minutes past na ng lunch break mo. Go back. You don't have to watch me pack." Sabi ko na busy na sa pamimili ng mga damit na dadalhin.

May mga pang bahay naman kasi ako sa bahay. Mga pang alis at ilang piraso pa lang yung dadlhin ko. Then some pasalubong.

Pinayagan si Papa namagbakasyon pero limang araw lang daw. Okay na iyon kaysa wala. At least makukumpleto ulit kami kahit wala si Ate.

Julian stood up and hugged me from behind. "Ayoko na bumalik sa office. Hindi na nga kita mahahatid, eh."

Matapos namin magkaayos kanina, hinatid nya ako bago sya dumiretso sa office. Nagulat nalang ako nang bigla syang dumating bago mag lunch, may dala dala pa na pagkain na pinagsaluhan namin kanina.

Humarap ako sa kanya. "Hey.. wag ka na malungkot. Mabilis lang ang one week." I cupped his face with my hands then gave him a quick kiss.

He sighed then kissed me. It was long. Full of wanting and desire. "I'm going to miss my Baby so bad.." He said then kissed me again.

Hanggang bumaba na yung halik nya sa leeg ko. He pressed my body to his na tila ba anytine ay makakawala ako.

Napa pikit ako sa sensasyon. I will never get tired of making love with Julian. Hindi ko alam kung saan kami tutungo pero mahal ko sya, at iyon lang ang alam ko sa ngayon.

I am giving him the license to make me happy even just for a while and at the same time the license to hurt me. People won't understand..But the guilt i was feeling is eating me. Kasabay ng pagmamahal ko sa kanya.

Kulang na lang pilitin ko si Julian na sumbatan na ako tapos makipag hiwalay na sa akin at maging masaya sa iba para masaktan ako ng todo. I'm crazy for even thinking about it.

Masokista na nga yata ako. Parang inaanticipate ko pa iyong pananakit ni Julian. Nagreready ako sa pasabog.

Bumagsak kami sa kama ko ng naka ibabaw sya sa akin.

I can feel him biting me softly in my neck.

"Oh no. Baby, no hickies please." Malamang na sando lang ang isuot ko dahil sa init. Patay ako sa mga makakakita. Hinawakan ko yung ulo nya at inilalayo sa leeg ko but just kept on kissing it. "Baby naman! Magagalit talaga ako kapag nilagyan mo ako." Seryoso na sabi ko.

He just groaned in response tapos lalo pa'ng ibinuka ang mga hita ko. I wrapped my legs into his waist. He started dry humping me slowly. Naka pants pa sya at ako naman naka shorts. We're still both fully clothed!

"Baby i'm really going to miss you." I hearm him said.

"I'm gonna miss you too Baby..." I answered. Napapikit ako nang dilaan nya ang leeg ko pataas sa likod ng tenga ko.

"I'm gonna miss your scent that lingers in my bed and in my nose.. I'm gonna miss your moans whenever we make love.. I'm gonna miss everthing about you.. I'm gonna miss my Baby.." Anas nya sa tenga ko while dry humping.

"You're so cheesy." Then i giggled.

Iniangat nya yung ulo nya then ngumiti. "Sayo lang naman ako ganito." Then our lips met.

Julian's already filling his hand with my left breast when his phone rang. Simpleng tunog lang talaga ng telepono ang ring tone nya.

Pero hindi pa rin sya tumitigil. Ako na ang lumalayo. "Baby your phone.."

He groaned. "Hayaan mo na.." Tapos hinalikan nya ako ulit.

Ako na lang ang kumapa noon sa bulsa nya while we were kissing. He was teasing me, biting my lower lip and my tongue.

When i finally got his phone, ihinarap ko iyon sa akin para malaman kung sino ang tumatawag

ALONA CALLING...

Agad na naningkit yung mata ko. Lumayo ako sa kanya at tinulak sya.

"Baby naman.. Hayaan mo na yan." Naka simangot na sabi nya.

"Roll over." Imbes ay matigas na sabi ko.

Kita ko na nagtaka sya. Nang maka alis na sya sa ibabaw ko ay inabot ko sa lanya yung cellphone nya at umupo ako sa gilid ng kama.

"Oh." I heard Julian reacted. "Baby, please. Hindi kami nag uusap. First time nya tumawag sa akin. Swear!" Parang natataranta na paliwanag nito. Napaupo na rin ito sa pagkataranta.

"Fine. Answer it!" Hamon ko sa kanya.

He answered it. "H-hello.. What do you want?"

Nakatingin lang ako kay Julian. I want to see his reaction eh. Pabalik balik lang din naman tingin nya sa akin.

"What? Oh. Sorry about that then." Parang hirap na hirap ito magpaliwanag.

Lumapit ako sa kanya at kumandong paharap sa kanya then kinuha ko yung cellphone.

May sinasabi pa si Alona and i cut her off.

"Hello? Alona? This is Kat. Do you rememeber?" Nilambingan ko yung boses ko.

Unti unting gumapang yung kamay ni Julian. He massaged my breast and then inangat yund sando ko hanggang sa taas ng bra. Kinapa nya yung hook sa likod. Since strapless suot ko, agad naman na natanggal. Unti unti ko’ng naramdaman ang init na bumabalot sa pagkataon ko.

Ramdam ko na nanahimik saglit si Alona bago sya nagsalita ulit. "M-miss Katrina. M-magkasama po pala kayo ni Sir."

Gusto ko'ng matawa, kung hindi ko lang naramdaman na sipsip na ni Julian yung isa'ng n****e ko. Mariin akong napapikit. He’s sucking it gently.

"Yes. Nandito kami sa apartment ko. Gusto ko lang malaman kung importante ba yung sadya mo? Not being rude kaya lang kasi oh!" Di ko napigilan umungol nang kagat kagatin ni Julian yung n****e ko. "We're a bit busy. I hope it can wait." Pinandilatan ko si Julian.

And he just smirked.

"Ah eh p-pasensya na po sa istorbo. Sige po. Bye." She immideately cut the line.

Julian's already all over my breasts. Napapaliyad ako sa ginagawa nya.

"Baby i still have to pack.." I reminded him.

"That can wait.." He answered, still mouth full of my mounds.

Then yung cellphone ko naman yung tumunog. Inaabot ko iyon sa mesa pero hinihila ako pabalik ni Julian. "Baby.. wag ka na mambitin."

"Baka kasi si Papa yo'ng tumatawag."

Niluwagan nya na yung pagkaka hawak nya sa akin. And i was right si Papa nga.

Bigla ako'ng kinabahan nang sabihin nya na papunta na daw sya sa apartment ko.

I immideately cut the line.

"Baby, stop. S-si Papa papunta daw dito." Humiwalay ako kay Julian. Ibinaba ko yung sando ko. Then tumayo ako mula sa pagkaka kandong sa kanya.

"So i should go?" Confused na tanong ni Julian tapos tumayo na rin sya. Alam kong nabitin sya. Ako rin naman. Pero ayoko talaga muna malaman ni Papa eh.

"Sorry..." I bit my lower lip.

He sighed, then lumaylay yung balilat nya. "I love you Kat. I'll keep on understanding you." Malungkot na sabi nya tapos kinuha nya yung suit nya na naka sampay sa upuan.

Agad ko syang tinulungan isuot yung suit nya. Then i hugged him. "Sorry Baby.. I'll be back in no time." Tapos mariin ko sya'ng hinalikan. "And please. Utang na loob lang. Wag ka na makikipagkita kay Alona." Nakanguso na sabi ko.

He grinned. "Wala ka ba tiwala sa akin?"

"I have all my trust in you. Sa kanya wala. Tsk."

He giggled. "Alright. I swear. I love you." Hinapit nya ako sa bewang.

"I love you too."

Hinatid ko sya sa may pinto. I feel really bad for Julian. Ako yung nasasaktan para sa kanya. Damn.

Dumating si Papa ten minutes after makaalis ni Julian. Nag merienda muna kami bago kami pumunta ng termial ng bus.

Catanduanes is a long ride. Pwede kami mag eroplano pero prefered namin na mag bus at ferry boat ni Papa. Comfortable naman kami dahil business class ang kinuha namin.

Julian's been checking me every almost thirty minutes via text. He wanted to call pero ayaw ko. Alas singko ng umaga kami nakarating sa pier ng Tabaco. I sent him a message, knowing na tulog pa sya.

Magkatext kami hanggang kagabi na alas onse. I told him to just go to sleep at magtetext lang ako parq pag gising nya mababasa nya. Para talaga ako'ng may anak. It's funny if i think about it.

Nagulat na lang ako nang mag ring ang phone ko. Si Papa naman ay nagkakape at may nakita na kakilala.

"Good Morning Baby. Ang aga mo naman magising." Bati ko.

He groaned. Malamang nanakahiga pa ito. "Miss na kita."

I giggled. "I miss you too Baby."

"I woke up thinking na katabi kita." Tapos tumawa sya. "I guess i should really make a way para hindi na tayo nagkaka hiwalay ng ganito."

"Ang O.A mo kahit kailan. Sige na, matulog ka pa. Kumain ka ng agahan ha? I love you."

"I love you more. You take care Baby. Ingat kayo ni Papa."

"Huh?" Nangunot ang noo ko.

He chuckled. "Kidding. Ni Tito. Ingat kayo ni Tito."

"Sira ka talaga. Sige na. Bye." I cut the line.

Tapos pumila na ako para maka kuha kami ng ticket ni Papa sa ferry boat.

Three hours the most ang byahe. Tapos van papunta sa lugar namin mismo. Walang alam sila Mama na dadating kami. Ni hindi nga nila alam na naka uwi na ako. Ang alam nila next month pa.

Sobrang excited na ako sa magiging reaction nila Kevin at Mama.

Si Kevin unang nakakita sa amin. He shouted and called Mama na nasa kitchen imbes na tulungan kami sa mga dala namin. Natawa na lang kami ni Papa.

When Mama saw us, may dala dalapa ito'ng sandok at naka apron pa. Mangiyak ngiyak sila na nagyakaan ni Papa.

I was frozen for awhile. Bigla, naisip ko si Julian. Ganito din ba kami? Makaka abot ba kami sa ganito? Itutuloy nya pa ba paghihiganti nya?

"Ate para kang sira." Nilingon ko si Kevin na siniko ako.

Napasimangot ako. "Ewan ko sayo! Kunin mo na nga mga dala namin sa labas! Gusto ko na magpahinga para maligo."

Tumawa lang si Kevin at iiling iling na naglakas palabas. Iniwan ko na sila Mama at Pala at dumiretso sa kwarto ko.

Bungalow lang yung bahay namin. Maluwag na sala, apat na kwarto na katamtaman ang laki, dining room, kitchen at dirty kitchen na medyo open sa likod. Katapat iyon ng kwarto ni Kevin na extension ng bahay.

Pabagsak ako na humiga sa kama at tumingin sa kisame. Ganoon pa din ang ayos ng kwarto ko, except nagkaroon ng tambak na libro at mga folders sa gilid. Sa munisipyo nagtatrabaho si Mama, baka mga papeles nya ito.

"Kat! Kumain ka na muna. Magsabay na kayo ng Papa mo." I heard Mama said matapos ng tatlong katok.

Pinakiramdaman ko ang sarili ko.

"Ma, hindi pa po ako gutom. Iidlip po muna ako para makaligo na." I stood up at binuksan yung electric fan sa paanan ng kama ko.

"Sige. Kumain ka na lang mamaya." Halata sa boses ni Mama ang excitement. Nakakatuwa.

Minsan nangarap rin ako ng ganyan kila Mama at Papa. Sa ngayon, wala ako'ng ibang nakikita na makakasama sa pagtanda kundi si Julian. Pero paano? Dapat ba ako umasa kahit papaano na maaaring totoo si Julian sa akin ngayon?

Bago ako tuluyang makatulog ay nagsend ako ng text kay Julian na nakarating na kami.

Nagising ako sa katok sa pinto. Tumingin ako sa paligid at nakita ko sa bintana na madilim na.

"Ate! Bangon na! Kain na tayo hapunan." Si Kevin iyon.

"Sige susunod na ako." Sabi ko tapos narinig ko na yung hakbang nya palayo.

Hindi ko na muna naisip hawakan cellphone ko. Nakaramdam ako ng gutom. Pero naligo na muna ako saglit bago sumalo kila Mama, papa at Kevin sa hapag kainan,

Kumakain na kami ng hapunan nang may kumatok sa pinto namin. Bukas naman iyon. Napatili ako nang makitako kung sino, rather sino sino ang mga iyon.

Ang mga batch mates ko noong High Schook ako. Sila Lea, Tina, John at Sharon. Magkakalapit lang kasi ang streets sa lugar namin, at usually noong High School ay kami kami ang magkakasama gumala.

Inaya namin sila kumain at sumalo naman sila. Ganito sa amin. Nabalitaan daw nila na dumating ako. May mga dala silang inumin at pulutan. Natatawa ako. Parang noong graduation lang namin ng High School.

Bago kami magsimula ay naalala ko ang cellphone ko kaya bumalik ako sa kwarto.

Napanganga ako nang makita ko na may fifty missed calls na iyon mula kay Julian! Damn. Naka silent kasi yung phone ko habang nasa byahe para hindi ma lowbat. Agad agad ako na nag dial. Sana naman hindi sya galit. Ilang beses ako nangako sa kanya na sasagutin ko mga tawag nya.

Pero naka tulog ako. Hais!

"Hello Baby? Sorry kakagising ko pa lang kasi. Wag ka magalit." Agad na sabi ko. Hindi pa sya nakakapagsalita pero the moment na tumigil yung pag ring at alam ko na sumagot na sya.

I heard him cough.

"Baby? Sorry.." I bit my lower lip. Kinakabahan ako.

"It's okay." Malamig na sagot nya.

Ginapangan ako ng kilabot. Is he mad?

"B-baby.." Hindi ko alam ang sasabihin ko. Damn. How can i disregard my cellphone?

"Kumain ka na ba?" Imbes ay tanong nya. Tahimik yung paligid ni Julian. Nasa bahay na ba sya?

"O-oo.. kakatapos ko lang. I-ikaw? A-are you mad?"

"No." Tipid na sagot nito.

He's definitely mad.

"Baby sorry na. Nakatulog kasi ako pagka text ko sayo kanina. Hindi ko alam na tatawag ka tapos naka silent pa phone ko. Sorry.." Hindi ko alam kung bakit naiiyak ako.

I heard him sigh at the other line. "Don't cry Baby. I'm not mad. Enjoy your time okay? Ikaw na lang ang tumawag sa akin kapag may time ka. I don't want to ruin your vacation." Pormal at malamig yung pagkaka sabi nya.

I am seriously dead.

"No. you're not ruining my vacation." Agad na bawi ko.

I heard him laugh all of a sudden. "Uhm.. Sige na. I'm fine. Nakausap na kita, eh. Miss na miss na kita pero kaya ko pa naman." Then he chuckled again. "I love you Kat."

"Uh.. I love you too. Nasaa ka?" I want to talk to him longer. Miss ko na rin sya.

"Nasa byahe. Ikaw? Ano'ng ginagawa mo?"

"Dinalaw ako ng mga kaklase ko noong High School. Uhm.. iinom kami dito sa bahay. O-okay lang naman diba? Dito naman sa bahay."

"Yes, of course." Nakakailang talaga yung pormal na boses nya eh.

"Baby.. baka pumunta ka na naman kay Alona ha! I swear hindi na kita papansinin kahit kailan!" Hindi ko mapigilan sabihin. What if nasa byahe sya papunta sa rest house para makausap na naman si Alona?

Tumawa na naman sya. "No. Nag promise ako diba? At alam mo naman.. under ako sayo."

Sabay kaming natawa. "Okay. Ingat ka."

Inayos ko ang sarili ko tapos bumalik na ako.

Inabot kami ng alas tres sa inuman at kwentuhan. Isa'ng bote lang naman, pero napatagal kami sa kwentuhan. Nakaka miss kausap iyong mga kaklase ko dati. Pulos sila dito naka base. Si Lea at Tina ay teacher na sa elementary. Si John naman at Sharon ay nurse sa clinic.

Sinabi ko naman sa kanila na may lovelife ako. Inaasar kasi nila sa akin si John. Aware naman ako na noon pa talaga may gusto sa akin yun, eh wala nga talaga ako interes dati. Medyo busy ako mag day dream kay Julian.

I locked the gate when they went out. Inaya nila ako na mag outing kami mamayang hapon at pumayag naman ako. I might as well enjoy my vacation here by going out and check new sights and places. Ilang taon din ako'ng wala dito.

Pabagsak ako na nahiga sa kama.

I groaned when i heard loud knocks on my door. Hindi ko alam kung ano'ng oras na pero umaga na ayon sa bintana. Geez! Alam naman nila na alas tres na ako natulog. Why would they wake me up early?!

"Katrina! Bangon na. Mag ayos ka at lumabas na dyan. Dalian mo!" It's Mama. Aish! Di naman linggo. Di kami magsisimba.

"Mama naman eh! Inaantok pa po ako!" Nakapikit pa rin na sabi ko. Para tuloy akong bata.

"Basta! Bilisan mo na!" Yun lang tapos narinig ko na yung yabang nya palayo.

Kwarto ko ang pinaka malapit sa sala, at hindi ko alam bakit parang ang busy nila ayon sa tunog ng mga paa nila.

"Ate! Ate dalian mo! Mahiya ka naman!" I heard Kevin.

What the hell? Ano ba pinagsasasabi nila?

Sa pagtataka ko, bumangon ako. Tamad na tamad pa ako at hindi ko pa maibuka yung mga mata ko ng maayos. Hindi ko na inayos o tiningnan yung buhok ko. I just opened the door at naglakad palabas. I was still even holding my head. Mabigat ang pakiramdam ko.

I opened my eyes, agad ko'ng nahagip ng tingin na parang may mga tao sa sala.

Then i saw Julian sitting in front of Papa.

Ang gwapo gwapo lang ng boyfriend ko. He smirked at me.

Wait.. what?! Si Julian?! Kinusot ko yung mata ko. Damn! He's real! Tapos katabi nya sila Tito Adler at Tita. At lahat sila nakatingin sa akin!