GÜL SARMALI (+18) (TAMAMLANDI)

AYRILIK

Tepeden geri inen yola girdiğinde ‘’Telefonumu verir misin?’’ dedim.

‘’Tanju’yu arayıp yardım mı isteyeceksin, söylediklerim açık değil miydi?’’ dediğinde konuşması sertti.

‘’Annemi arayacağım iyi olduklarını duymak istiyorum.’’ dedim sakin kalmaya çalışarak.

Telefonumu geri verdiğinde hiç oyalanmadan annemi aramıştım.

‘’Güzel kızım.’’ diyen sesiyle gözümden akan yaşı sildim.

Sesimin normal çıkması için yüzüme bir gülümseme oturttum. ‘’Nasılsın anne?’’ dedim.

‘’İyiyim babanla alışveriş merkezindeyiz öyle boş boş geziyoruz.’’

‘’Leyla nasıl?’’ diye sordum bu defa.

‘’Gelirken kafeye bıraktık arkadaşlarıyla beraber artık bizimle takılmak istemiyor küçük çocuk muyum elinizden tutup yanınızda gezeyim diyor.’’

Söylediklerine gülmüştüm. ‘’Küçük ergen işte hepinizi kocaman öpüyorum görüşürüz yine.’’

Arkadan, ‘’Görüşürüz bebeğim.’’ diyen babamın sesini duydum.

Telefonu kapattığımda biraz olsun rahatlamıştım. ‘’Sen sözünü tut ben sözümü tutarım.’’ diyenle ağzıma dolan küfürleri geri yuttum. Yüzüme bir bakış attığında gülmeye başlamıştı geri zekalı. ‘’İçinden hangi küfürleri saydırıyorsun?’’ dediğinde gözlerimi devirdim.

‘’Duymayı çok istiyorsan söyleyeyim.’’

Hala gülmeye devam ediyordu. ‘’Eğlenceli kızsın da biraz yanlış tanıştık neyse bundan sonra mutlu oluruz.’’

Mutlu olacakmışız! Zorla yanında tutup nasıl mutlu olmamı bekliyordu ki!

Şehrin trafiğinde ilerledikçe göğsüm sıkışmaya başlamıştı. Kırmızı ışıkta durduğunda ‘’Tanju’yu ara evde olup olmadığını öğren ve konuşmak istediğini söyle.’’ dedi.

‘’Keşke o gün bacağına değil de kafana sıksaydı ya da seni gördüğüm ilk gün bıraksaydım da ölseydin.’’ diyerek tersledim.

‘’Sandığından daha sabırlı bir insanım bu yüzden laf çarpmalarını duymazdan geleceğim.’’

Cevap vermeden Tanju’yu aradım. ‘’Gülüm.’’ dediğinde ağlamamak için kendimi tuttum.

‘’Neredesin?’’ diye sordum.

‘’Evdeyim ağabeylerimle bahçede ateş yaktık oturuyoruz.’’

‘’Yanına geliyorum konuşalım.’’ dedim istemesem de.

‘’Özledim seni, bekliyorum.’’ dediğinde uzatmadan telefonu kapattım. ‘’Evdeymiş.’’ dedim yanımdakine.

Nasıl ayrılalım diyecektim? Bunu istemiyordum. Tanju’yu çok seviyordum, ondan başkasıyla olamazdım, yapamazdım. Gözlerimden akan yaşlar hızlandığında araba durmuştu.

‘’Topla kendini.’’ dediğinde hıçkırıklarla sarsılıyordum. Kalbim acıyordu ve nefes almama engel oluyordu.

‘’Bunu yapmak zorunda mısın?’’ dediğimde eli yüzüme uzandı. Geri kaçmak istedim ama benden hızlı davrandı ve gözyaşlarımı sildi.

‘’Gülçiçek şu an zorlandığını biliyorum ama seni ondan daha çok mutlu edeceğim ve bir daha adını bile anmayacaksın.’’

İsterse dünyanın bütün mutluluklarını önüme sersin yine de mutlu olamazdım. Sevmediğim biriyle güneşli günler yaşamaktansa sevdiğim adamla yağmur altında ıslanmayı yeğlerdim. Torpido gözünü açtığında çıkardığı küçük bir şişe suyu bana uzattı. Elinden alıp birkaç yudum içtim ve kendimi toparlamaya çalıştım. Titanların evi hemen önümde duruyordu.

Bülent elimi tutup çektiğinde cebinden çıkardığı saati bileğime taktı. ‘’Bu ne?’’ dedim. Saati gösteren dijital bir ekranı vardı ama yine de akıllı saatler gibi biraz değişikti.

‘’Bunu bir daha bileğinden çıkarmayacaksın sadece banyoya girerken ya da ellerini yıkarken o an için çıkarabilirsin çünkü su ile temas etmemeli.’’

‘’Neden bunu takmam gerekiyor?’’ diye bir kez daha sordum.

‘’Takman gerekiyor çünkü sana güvenmiyorum ve arkamdan iş çevirmeyeceğine emin olmalıyım.’’

Gözlerimi kapatıp sakinleşmek için biraz bekledim. ‘’Bu saatin özelliği ne?’’

‘’İçinde anlık konumunu takip edebileceğim bir takip cihazı ve konuşmalarını dinleyebileceğim bir dinleme cihazı var ayrıca bileğimden çıkarıp istediğim yere giderim diye düşünürsen bil diye söylüyorum kalp atışlarını da anlık takip ediyor yani çıkardığında anlarım.’’

‘’Sen cidden psikopatsın.’’ dediğimde gülmüştü.

‘’Sadece senden hoşlandım ve yanımda kalmanı istiyorum hepsi bu şimdi git ve ilişkini bitir seni buradan dinliyor olacağım ağzından yanlış bir kelime çıkarsa acısını ailenden çıkarırım.’’ Telefonunu eline aldığında garip bir uygulamayı açtı.

‘’Senden ömrümün sonuna kadar nefret edeceğim.’’ dediğimde aynı anda telefonunda sesim yükseldi.

Öfkeyle arabadan indiğimde arkamdan hala gülerek el sallıyordu. Kalbimdeki nefesimi kesen acıyı görmezden gelmeye çalışarak evin bahçesine girdim. Batmaya başlayan güneşle etrafımız kararmaya başlamıştı.

Yanıma gelen Tanju, ‘’Gülüm.’’ diyerek sarıldığında karşılık veremedim ama geri de çekilmedim. Sıcaklığını, güvenini son kez hissetmek istiyordum çünkü birazdan benden nefret edecekti. Geri çekildiğinde yüzüme bakışları keskinleşmişti.

‘’Sen ağlamışsın ne oldu?’’

‘’Tanju…’’ dediğimde duraksadım devam etmek çok zordu. Kelimeler insanın dilini acıtır mıydı? Benim acıtıyordu. Her harfin ağzımda neşter gibi bir etkisi vardı.

‘’Söyle Gülüm.’’ dediğinde gözleri aşk dolu bakıyordu. Elleri ellerimi sıkıca tutmuştu.

‘’Ben ayrılmak istiyorum.’’

Aşk dolu bakışları bir anda değişmişti. Korku, hüzün, endişe, bilinmezlik hepsi birbirine karışmıştı.

‘’Anlamadım!’’ dediğinde ağlamamak için kendimi tutuyordum.

‘’Başkasına aşık oldum, özür dilerim.’’ dediğimde ellerimi ellerinden çektim.

‘’Gülçiçek sen ne söylediğinin farkında mısın?’’ Cevap vermediğimde üzerime doğru bir adım attı. ‘’Kim?’’ dedi öfkeyle.

‘’Bülent.’’ dediğimde duyduğu isimle kontrolden çıkmıştı.

‘’Gebertirim o piçi.’’ dediğinde silahını çıkarmıştı. ‘’Doğruyu söyle tehdit mi etti?’’

‘’Hayır.’’ dediğimde daha fazla dayanamamış ağlamaya başlamıştım. ‘’Senden çaldığım zaman için özür dilerim.’’

Gidecekken önüme geçip engel oldu. Gözlerimin içine dikkatle bakıyordu. ‘’Gerçekten o şerefsize aşık mı oldun?’’ Sorduğu soru ona acı çektirdiği kadar bana da acı veriyordu.

‘’Evet.’’ kelimesini söylemek hiç bu kadar zor olmamıştı.

‘’Sırtıma hançeri saplamayan bir sen kalmıştın.’’ diye bağırarak üzerime yürüdüğünde geri adımladım. Öfkesinden farkında değildi ama silahın ucu bana dönüktü.

‘’Tanju lütfen.’’ dedim ama silahın ucunu üzerime sallayarak bağırmaya devam etti.

‘’Senin için bütün dünyayı karşıma almaya hazırdım karşılığını böyle mi veriyorsun?’’ Bağırarak üzerime yürürken kenarda ateş başında oturan Enes ağabey ile Ayberk ağabey koşarak gelip engel olmuştu.

‘’Aslanım bırak o silahı.’’ diyen Ayberk ağabey elinden almaya çalışırken tetiğe kim bastı bilmiyorum ama boşluğa ateş edildi. Kulaklarımı kapatarak birkaç adım geriledim.

Kaçıp gitmek istedim ama üzerime gelmeye çalışınca yapamadım. ‘’Tanju kendine gel!’’ diye bağıran Ayberk ağabeyin otoriter sesi bütün bahçeye dolmuştu. Onun bağırmasıyla biraz olsun sakinleşti.

‘’Gülçiçek ne oluyor?’’ diye soran Enes ağabeye cevap veremedim.

‘’Ne oluyor ben söyleyeyim.’’ dedi Tanju ‘’Geçmiş karşıma Bülent piçine aşık olduğunu beni terk ettiğini söylüyor.’’

Ayberk ağabeyin bakışları bana çevrilmişti. ‘’Bu doğru mu? Kendi isteğinle mi gitmek istiyorsun yoksa tehdit mi ediyor?’’

Tehdit ediyor demeyi çok istiyordum ama yapamadım. Ailemi tehlikeye atamazdım. ‘’Ben istiyorum.’’

‘’Git o zaman.’’ dedi Enes ağabey kestirip atarak.

‘’Ne demek git ağabey!’’ Tanju üzerime gelmek istediğinde Ayberk ağabey tutup engel olmuştu. ‘’Her şeyi bir sözüyle silip gitmesine izin mi vereyim?’’

Ayberk ağabey kardeşini kendisine bakması için zorladı. ‘’Evet izin vereceksin. Kız karşına geçip dürüstçe söyleyip arkandan iş çevirmiyorsa sen de adam gibi gitmesine izin vereceksin. Kimseyi zorla yanında tutamazsın.’’

Bahçenin çıkış kapısına yürüdüğümde arkamdan gitmemem için bağırıyordu. ‘’Hayır, Gülçiçek bunu bize yapamazsın.’’

Bahçeden dışarı adım attığımda ağabeylerinin elinde kurtulup gelip karşıma geçmişti. ‘’Bunu yapma.’’ Gözlerinden akan her yaşla kalbime zehirli oklar saplanıyordu. ‘’Bizi öylece bitiremezsin. Beraber kurduğumuz bütün hayalleri tek sözünle yıkıp gitme.’’

Akıttığı gözyaşlarını silip sarılmak istiyordum, açtığım yaraya merhem olmak istiyordum yine de onun yerine duygusuz bir sesle ‘’Üzgünüm ama bitti.’’ diyerek yanından geçip bekleyen arabaya ilerledim.

Arabaya bindiğimde arkamdan gelmek istedi ama ağabeyleri tutup engel oldu. Sürekli ‘’Gitme! Beni sensiz bırakma!’’ diye bağırıyordu.

Bülent yüzündeki gülümsemeyle iki parmağını alnına götürüp Tanju’ya zafer benim der gibi bir selam gönderip gaza bastı. Ev tamamen uzaklaşana kadar arabanın aynasından arkamdan bağıran Tanju’yu izlemiştim. Ağabeyleri engel olmasa arkamdan gelirdi. Belki bir gün her şeyi unuturdum ama ağlamasını asla unutamayacaktım.

Aynadaki görüntü gözden kaybolduğunda hıçkırıklara boğuldum. Öylece yok olup hiçliğe karışmak istiyordum. Hissettiğim acıyı tarif edecek kelime bulamıyordum.

Bülent arabayı durdurduğunda iznimi bile istemeden sarılmıştı. Geri çekilmeye çalıştım ama bırakmadı.

‘’Kalbindeki o acıyı dindireceğim sadece bana izin ver. Sana bunları yaşatmak istemezdim ama bana hiç şans tanımadın ve mecbur bıraktın.’’

‘’Senden nefret ediyorum.’’ derken omzunda ağlamaya devam ettim. ‘’Zorla yanında tuttuğun her gün bunu sana defalarca söyleyeceğim.’’

‘’Bunu söylemek seni rahatlatacaksa ben de severek dinleyeceğim.’’

Sarılmayı bıraktığında, ‘’Telefonunu çıkar.’’ dedi. Artık neden diye sormayı bırakmıştım. Telefonumu çıkarıp uzattım ama almadı. ‘’Sosyal medya hesabına gir ve Tanju ile olan bütün fotoğraflarını sil.’’ Kendi yapmak yerine özellikle benim yapmamı istiyordu.

İstediğini yaparken ellerim titremişti. ‘’Onun seni etiketlediklerinden etiketi kaldır ve arkadaşların arasından da çıkar.’’

Hepsini yaptığımda kendi kullanıcı adını söylemiş ve takip etmemi istemişti. Bu yaptırdıklarını Tanju’nun göreceğinin farkındaydı ve yüzündeki zevk çizgilerini görebiliyordum.

Telefonu elimden çektiğinde Tanju’nun rehberimdeki numarasını bulmuştu. İlk aşkım olduğu için ‘İlkim’ diye kaydetmiştim. Numarayı engelleyip silmişti ve kendi numarasını yazıp ‘Sonum’ diye kaydetmişti. Cidden psikopattı!

‘’Nazlı çiçeğim.’’ diyerek çenemden tutup yüzüne bakmam için başımı çevirdi. ‘’Bundan sonra sadece benimsin bunu aklından sakın çıkarma ve davranışlarını bu gerçeğe göre ayarla. Ufak tefek laf sokmalarını görmezden gelirim ama beni kabullenmediğin her an aileni sana severek hatırlatırım.’’

Yüzüme uzandığında geri kaçmak istedim ama ailemin korkusu hareket etmeme engel oldu. Dudaklarımdan öperken gözyaşlarım sessizce acı dolu bir şekilde akmaya devam etti.