Ellen:
Nakatulog pala ako, minulat ko ang aking mga mata at nakita kong nakayapakap padin sakin si Reid. Wala kaming ano mang saplot at tanging kumot lamang. Narito ako sa silid niya. Silid niya na iilan lamang ang pwedeng pumunta.
Inilibot ko ang aking mga mata, ngayon pa lamang ako nakapunta dito. Ibang iba to sa silid na nakita ko noong nawalan ako ng malay.
Ang lalim lang ng iniisip ko. Tama ba to? Hindi ko na napansin ang oras. Sumagi sa isipan ko si Scarlett. Ang masayahing si Scarlett.
Nilingon ko ang nahihimbing na si Reid habang nakayakap padin sakin. Dahan dahan kong inalis ang kamay niya at umupo ako. Kinuha ang mga damit ko nasa sahig. Makirot, yun ang isang pumasok muli sa isipan ko.
Napangiti na lamang ako habang sinasabing "Ganap kanang dalaga Ellen." pailing iling pa a
