ฉันนั่งตัวสั่นเทาอยู่ตรงชายหาด บรรยากาศมันหดหู่ยังไงก็ไม่รู้สิ ฉันมองไปรอบๆอย่างโดดเดี๋ยว เอาจริงๆเกาะนี้สวยมากเลยนะแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามันเศร้าแปลกๆ
"นั่งคิดอะไรคะ"
พี่ติวเตอร์เดินเข้ามานั่งลงข้างๆฉันตอนนี้เป็นเวลาเย็นพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ฉันมองภาพตรงนั้นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกไป
"สวยดีนะคะ"
"อื้ม สวยสิ สวยมาก ตอนที่พี่มาครั้งก่อนไม่ได้มานั่งมองอะไรแบบนี้หรอก คราวที่แล้วเกิดเรื่องนิดหน่อยก็เลยไม่เป็นอันได้เที่ยวกันเลย"
ฉันหันไปมองสบตากับเขายิ้มๆก่อนจะหันกลับไป
"เรื่องอะไรเหรอคะ"
"พอดีที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยนะก็เลยต้องรีบกลับมาแป๊บเดียวเองมั่ง ตอนมากับเพื่อนก็หลับตลอดทางนี่ก็เพิ่งจะนึกได้ว่าตัวเองเคยมาครั้งหนึ่ง"
เขาเอ่ยติดตลก คนอะไรเนี้ยขี้ลืมชะมัดเลยเพิ่งจะเคยมาก่อนหน้านี้แต่จำอะไรไม่ได้ซะงั้น
"ตกลงเรื่องสร้อยว่ายังไง นึกแล้วก็นึกไม่ออกเหรอ แต่พี่ว่ามันคุ้นๆมากเลยอ่ะเหมือน
