ฉันมองสบตากับคนตรงหน้าที่นั่งยองๆอยู่ตรงหน้าฉัน เขายิ้มหวานให้ฉันเหมือนกับที่ฉันเห็นในฝันบ่อยๆเลย อร๊ายย เขินจัง ฉันมองเขาตาแป๋วเราสองคนแทบไม่พูดอะไรกันเอาแต่มองหน้ากันจนฉันเริ่มเกร็ง
"แหะๆ คือว่า..."
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดีก็เลยยิ้มแห้งๆให้เขาทั้งน้ำตาแบบนั้น เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะยื่นมือของเขามาเกลี่ยน้ำตาให้ฉันอย่างเบามือ หัวใจเต้นถี่แทบจะทะลุออกมานอกอก ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้กันนะ
"ร้องไห้ทำไมครับ"
ฉันส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะค่อยไปยันตัวลุกขึ้น บ้าจริงตะคริวกินขา
"โอ๊ยยยยย "
ฉันร้องออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะจับขาตัวเองไว้ อ๊าาา ทำไงดีเนี้ยนั่งนานๆทำไมจะต้องปวดตะคริวด้วย จู่ๆเขาก็ทำบางอย่างที่ตกใจเขายังนั่งลงเช่นเดิมก่อนจะจับขาฉันไปพาดไว้ตรงหน้าเขาแล้วค่อยๆบีบนวดให้เบาๆ แล้วฉันจะทำหน้ายังไงดีหละ ก็ช็อคไปเลยนะสิ นี่เขาทำแบบนี้ มะ..มัน
"ยังเจ็บอยู่มั้ย"
"อื้ม เจ็บค่ะ"
ฉันก็เจ็บอย
