เมื่อเห็นน้องสาวกับสาวใช้ลุกเดินออกไปจากห้องโถง วัชระก็ลุกตามไปอีกคน เนื่องจากเขาอยากเห็นความพินาศของเพื่อนสนิทน้องสาวด้วยตาตัวเองเหมือนกัน ถึงจะรู้ว่าคนที่เขาแกล้งเป็นผู้หญิงแล้วก็ตามที แต่ที่ทำให้เขารู้สึกมีความสุขตอนนี้ คือ ความพ่ายแพ้ของรังสิยามากกว่า คงคิดว่าถ้าหาคนมาช่วยติวหนังสือสอบให้เขา มารดารักและเอ็นดูขึ้นบ้าง อย่าได้หวัง...เพราะเขาไม่มีทางปล่อยให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด
คุณชลชาติยกมือขึ้นนวดขมับด้วยความเครียด เขาไม่นึกว่าบุตรชายกล้าก่อเรื่องร้ายแรงเช่นนี้กับเพื่อนสนิทของบุตรสาว ที่ผ่านมาเขาก็อบรมสั่งสอนลูกทั้งสองอยู่เป็นประจำ แล้วทำไมนิสัยของทั้งคู่ถึงได้แตกต่างกันถึงเพียงนี้ บุตรชายสร้างแต่ปัญหาไม่หยุดหย่อน ระรานคนอื่นไปทั่ว เรียนหนังสือก็ไม่ได้เรื่อง หรือว่าเขาสั่งสอนไม่ดี แต่ก็ไม่น่าใช่? เพราะบุตรสาวก็ทำตามคำสั่งสอนของเขาเสมอมา นอกจากเชื่อฟังเขาแล้ว ยังตั้งอกตั้งใจเรียนหนังสือ
