“ฉันต้องรู้สิ เพราะอยากรู้เหมือนกันว่ามันเป็นใครละก็...” แม่จะอัดให้น่วมเลย...เพชรน้ำค้างคิดอย่างหัวเสีย ถึงเธอกับรังสิยาสนิทกัน แต่ก็ไม่สนิทจนทำให้ใครๆ เข้าใจผิด คิดว่าพวกเธอเป็นแฟนกันได้เลย อีกอย่างผู้ชายที่รังสิยารัก ก็อยู่ใกล้ตัวพวกเธอด้วย แต่ถึงเธอจะรู้ว่าผู้ชายที่เพื่อนรักเป็นใคร เธอก็ไม่สามารถพูดออกมาได้
“แล้วถ้ารู้ชื่อคนพูด แล้วเธอจะทำอะไรได้”
“เรื่องจะทำหรือไม่ทำ มันเรื่องของฉัน แต่รับรอง...ฉันจะทำให้มันเสียใจอย่างที่สุด ไม่เชื่อคอยดู”
“ฉันว่าเธอใส่เสื้อผ้าก่อนดีไหม แล้วเราค่อยคุยกันต่อ” ชายหนุ่มเปลี่ยนบทสนทนาทันควัน เมื่อระดับความเกรี้ยวกราดของคนตรงหน้าพุ่งสูงปรี๊ด ขืนปล่อยให้โกรธอยู่แบบนี้อาจลำบากเขาอีกก็ได้ และเขาก็มั่นใจว่าอีกไม่นานสาวน้อยคนนี้ อาจคิดออกก็ได้ ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเกิดจากหลานชายจอมเสเพลของเขา
หญิงสาวจับผ้านวมเอาไว้แน่น สายตาจ้องมองใบหน้าหล่อคมสันโดย
