“เย็นนี้สั่งอะไรมากิน” ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้าน เสือเอ่ยถามใบบัวส่วนมือหนาของเขากำลังถอดเสื้อช็อปสีแดงเลือดหมูพาดเอาไว้บนขอบโซฟา
ขายาวเดินก้าวเข้าไปหาแม่ของลูกที่กำลังจัดโต๊ะอาหาร โดยมีลูกสาวตัวน้อยนั่งอยู่การ์ตูนผ่านมือถือเครื่องหรู
“คุณพ่อ” เมอร์ลินเงยหน้าจากจอมือถือ เพียงแค่ได้ยินเสียงทุ้มของพ่อตัวเอง รอยยิ้มสดใสจนเห็นฟันซี่เล็กที่เรียงตัวสวย แก้มป่องนวลน่ารัก ทำให้คุณพ่อยังหนุ่มอดใจไม่ไหวเดินเข้าไปหอมแก้มลูกสาวฟอดใหญ่
“ว่าไงครับ คนสวยของพ่อ”
“เมอร์ลินคิดถึงคุณพ่อที่สุดเลยค่ะ”
“แค่เมอร์ลินเหรอครับ? ที่คิดถึงพ่อ” ตาคมเหล่ตามองแม่ของลูกด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เมื่อเห็นคุณแม่ยังสาวยังคงเงียบ
“คุณแม่ก็คิดถึงค่ะ” เสียงใสของเมอร์ลินตอบกลับคุณพ่อของตัวเองอย่างเอาใจ เมื่อเห็นตาคมของผู้เป็นพ่อจ้องเอาคำตอบจากแม่ของเธอ
“เมอร์ลิน พูดอะไรลูก แม่ไม่ได้บอกสักคำ” เสียงหวานเอ่ยติเตือนลูกสาวของตัวเอ
