เสวี่ยอี้กลับมาจากวัดฉางเชิงในเวลาใกล้พลบค่ำ เมื่อย่างเท้าก้าวมาถึงด้านในของจวน ก็พบถานเอ้อร์กำลังกวาดเช็ดทำความสะอาดจวนอยู่
เมื่อถานเอ้อร์เห็นเสวี่ยอี้เข้ามาในจวน ก็รีบละทิ้งจากหน้าที่และมุ่งหน้าเข้าปหานายหญิงของตน เพื่อรายงานเรื่องที่เกิดขึ้น
" คุณหนูเจ้าคะ" ถานเอ้อร์เอ่ยเรียกเสวี่ยอี้ด้วยท่าทางมิค่อยสู้ดีนัก
" ว่าอย่างไรหรือถานเอ้อร์..."
" ตอนที่คุณหนูอยู่ที่วัดฉางเชิง เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ อย่างที่คาดเดาเอาไว้เลยเจ้าค่ะ"
"หลี่ถิงใช่หรือไม่…"เสวี่ยอี้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขึมสายตาที่เอือมระอาและว่างเปล่าปรากฏชัดบนใบหน้าของนาง
ถานเอ้อร์ก้มหน้าก้มตาพลางพยักหน้าขึ้นลงเบาๆ " ใช่เพคะ"
"เจ้าเล่ามาเสียเถิด...ข้าพอจะเดาออกบ้างแล้ว"
" คืออย่างนี้เจ้าค่ะ…. ถานเอ้อร์เห็นนางเดินเข้าไปหาท่านอ๋องที่เรือน ก็เลยแอบเดินตามไปดูอยู่ห่างๆ เจ้าค่ะ หลังจากนั้นก็เดินอ้อมเข้าไปทางด้านหลังของเรือนท่านอ๋
