อิศราพามนต์รสาออกมาทานอาหารยังข้างนอกบริษัทกันเพียงลำพังสองคน หลังจากเอ่ยชวนขจีกับปกรณ์สองเพื่อนซี้ที่เขาพอจะเคยเห็นหน้ามาบ้าง เขาเลือกร้านอาหารไทยรสชาติแบบโบราณดั่งเดิม รสชาติอาหารของที่นี่นั้นช่างถึงพริกถึงขิงถูกใจเขาดีเหลือเกิน เนื่องจากเขาเป็นคนชอบทานอาหารรสชาติจัดจ้านเป็นพิเศษ โดยเฉพาะแกงเผ็ดปลาดุกใส่กระชายเยอะๆเขารู้สึกชื่นชอบมากเป็นพิเศษ อาจเพราะหลายวันมานี้ พอเขาได้เข้าไปอาศัยอยู่บ้านของแม่นมบัว เลยทำให้จิตใจเขาเกิดคิดถึงท่านขึ้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาคิดถึงแกงเผ็ดปลาดุกของโปรดปรานอาหารขึ้นโต๊ะประจำบ้านไวยเวศตอนที่แม่นมยังทำงานอยู่ในบ้านของเขา...
“ร้านดูดีจังคุณ...”
มนต์รสาเอ่ยปากชมเปาะเมื่อเธอนั่งลงบนเก้าอี้ตัวที่อิศราใจดีเลื่อนให้เธอนั่ง ร้านอาหาร มะเฟืองทอง ชื่อแปลกแต่ก็เหมาะสมดี มันบ่งบอกถึงความเป็นไทยตั้งแต่ชื่อร้านยันการตกแต่งที่เป็นไม้สักทองทั้งหลัง ดูมีเสน่ห์เจือปนมาพร้อ
