ปากพาซวย อาจเป็นคำที่อธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ดีที่สุด
ขณะกำลังนั่งดู ตำนานรักบุปผาสีเลือด ซีรีส์แนววังหลวงสุดเชือดเฉือนแฝงอีโรติกอยู่นั่นเอง ตัวละครที่ดูเหมือนจะเป็นกุญแจสำคัญของเรื่องกลับถูกฮ่องเต้สั่งประหารซะอย่างนั้น เหตุเพราะหลงสนมจนไม่ลืมหูลืมตา สั่งตัดหัวคนซี้ซั้ว!! แต่นั่นยังไม่น่าหงุดหงิดเท่าตอนจบที่ไม่จบ จบแบบปลายเปิด จบแบบไม่มีแก่นสาร จบแบบอิหยังวะ!?
แล้วจะไม่ให้คนดูอย่างเธอหงุดหงิดได้ยังไง อุตส่าห์อดหลับอดนอนนั่งถ่างตาดูมาหลายคืน แล้วไหงมาเททิ้งกันดื้อๆ แบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งไม่สบอารมณ์ ขอด่าต่ออีกสักหน่อย คนเขียนบทเฮงซวย!!
นั่นล่ะ...จุดเริ่มต้นของเรื่องราวหายนะต่อจากนี้
หญิงสาวปากพาซวยลืมตาตื่นมาในร่างของสตรีแปลกหน้า สวมชุดและทำผมแปลกประหลาด ห้องนอนของเธอกลายเป็นตำหนักหรูหราแปลกตา รวมทั้งคนรอบกายก็ดูคล้ายจะหลุดออกมาจากซีรีส์ เอ๊ะ! หรือเป็นเธอเองที่หลุดเข้ามาในนี้!?
“ถวายพระพรพระสนมกู่เพคะ”
พระสนม!? หมายถึงฉันเหรอ!?
พระสนมกู่... กู่ถิงเซียง พระสนมที่ฮ่องเต้ทรงโปรดปราน หากแต่เพราะความถือตนและต้องการจะเป็นใหญ่ของนาง นอกจากจะสูญเสียความรักจากฮ่องเต้แล้ว ยังสูญสิ้นคุณงามความดีที่เคยสั่งสมและจบชีวิตอย่างน่าอนาถ ณ ตำหนักร้างท้ายวัง