ไม่ชอบที่เขาถามกลับเลยเพราะมันทำให้ฉันอ้ำอึ้ง ไม่กล้าบอกเหตุผลจริงๆ ว่าไม่อยากให้เขาทำอย่างที่ตัวเองพูด
“จะนอนหรือไม่นอนก็บอกมาสิอทำไมต้องถามกลับ”
“ข้อเสนอดีๆ แบบนี้ถ้าไม่รับไว้เธอคงเสียใจแย่”
“นายมันชอบหลงตัวเอง”
สงครามไหวไหล่ก่อนจะเดินไปที่ประตูห้องแล้วหันมาบอกฉันที่กำลังมองตามแผ่นหลังกว้าง “ไม่ไปดื่มด้วยกัน?”
“อือไปสิ”
ขณะที่เดินออกมาพ้นประตูห้องก็บังเอิญเจอเข้ากับพี่เลนส์พอดี ตามประสาคนที่รู้จักกันพี่เลนส์จึงเป็นฝ่ายเอ่ยทักทายฉันก่อน
“น้องด้ายจะไปไหนหรอครับ”
“ด้ายจะ….”
“จะไปไหนแล้วเสือกอะไรด้วยวะ” สงครามที่ยืนกอดอกทำหน้าไม่รับแขกรีบพูดแทรก เรียกความสนใจให้พี่เลนส์หันไปมอง
สองคนนี้เคยเกือบจะชกต่อยกันมาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าตอนนี้เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างวันนั้นอีกฉันจะทำยังไงเนี่ย
“เพื่อนน้องด้ายคนนี้ปากหมามากๆ เลยนะครับ” พี่เลนส์บอกพร้อมกับรอยยิ้มสดใส ตั้งแต่สงครามบอกว่าพี่เ
