Bad friend - 6
548 Words
พี่เลนส์ช่วยฉันถือของ เพราะห้องเราอยู่ติดกันเขาจึงอาสาจะช่วย ฉันทราบซึ้งในน้ำใจของเขาจริงๆ ต่างจากคนที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กที่เมินเฉยไม่ถามอะไรสักคำ
“ขอบคุณพี่เลนส์มากๆ เลยนะคะที่อุตส่าห์ช่วย”
“ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจ ให้พี่ช่วยถือเข้าไปในห้องไหม ?”
“ไม่เป็นไรค่ะๆ เดี๋ยวด้ายถือเอง” ฉันรับของมาก่อนจะส่งยิ้มอีกครั้งแล้วเปิดประตูเข้ามาในห้องของตัวเอง
บนโซฟามีร่างหนานั่งอยู่ ฉันเอาของไปวางก่อนจะเดินมาหยุดตรงหน้าของสงครามที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์
“ห้องตัวเองไม่มีอยู่หรือไงถึงได้มาเปิดแอร์นั่งเล่นที่ห้องคนอื่น มันเปลืองไฟรู้ไหม” ฉันบ่นเขายาวเหยียด ตอนนี้สงครามมันเมินคำพูดฉันมากๆ
“ผีตัวไหนเข้า พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย”
“ดูผู้ชายให้มันดีๆ หน่อย เจอมันหลอกขึ้นมาฉันไม่โอ๋นะ ที่เตือนเพราะหวังดีในฐานะเพื่อน” เขายังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์แต่ปากขยับพูด
“ถามจริงๆ นะ มันจะมีใครที่เลวมากกว่านายอีกหรือไง”
“เยอะแยะ! ไม่เคยมีผัวก็อย่ามาอวดรู้หน่อยเลย” เขาเงยหน้าขึ้นมาเถียงกลับทันควัน แถมยังมองราวกับฉันมีความผิด
“นี่! ฉันผิดอะไรไม่ทราบ ก็แค่เจอกับเขาที่ห้างเขาอาสามาส่ง แค่นั้น”
“โง่เปล่าวะ ดูไม่ออกหรือไงว่ามันจีบ”
“จีบบ้าบอ! เขาไม่พูดแบบนั้นสักคำ”
“อ่อนหัด! จะเอาใครทำผัวก็ดูดีๆ หน่อย ฉันสแกนดูแล้วไอ้หน้าจืดนั่นไม่ผ่าน”
“ที่ผ่านมาใครจีบฉันนายก็บอกว่าไม่ผ่าน ทีผู้หญิงของนายแต่ละคนฉันยังไม่เข้าไปยุ่งเลยนะ”
“ตามใจแล้วกัน” ตอนนี้เหมือนว่าเราจะทะเลาะกันจริงๆ แล้วละสิ ถึงฉันจะชอบพูดกระแทกกระทั้นแต่เอาเข้าจริงก็ไม่อยากจะทะเลาะกับเขาหรอกนะ
ถึงสงครามจะร้ายกาจไปบ้าง ปากหมาไปหน่อย ถึงฉันจะบ่นตลอดว่าไม่น่าเป็นเพื่อนกับมัน แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน
สงครามลุกขึ้นเดินไปที่ประตูฉันจึงรีบวิ่งตามไปคว้าแขนไว้
“วันนี้ฉันอยากไปดื่ม”
“แล้ว ?” เขาเลิกคิ้วขึ้นยังคงเมินเฉย
“ทีนายอยากไปยังบังคับฉันได้เลยนะ พอฉันอยากไปบ้างจะไปด้วยกันหน่อยมันจะตายหรือไง”
“ชวนไอ้หน้าจืดห้องข้างๆ ไปดิ มันคงพร้อมตลอดเวลา”
“ไม่เอาฉันจะไปกับเพื่อน นายต้องไปกับฉัน”
“อ่าๆ จะไปกี่โมงก็ไลน์มาบอกแล้วกัน”
“อือเค”
หลังจากจบบทสนทนาสงครามก็เดินออกไปจากห้อง ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ แอบคิดว่าชีวิตนี้จะมีคนรักกับเขาบ้างไหม เพราะถูกสงครามกันท่าทุกคน แต่มองอีกมุมสงครามคงอยากให้ฉันเจอคนที่ดีที่สุดนั่นแหละ เขาเป็นคนเจ้าชู้คงดูออกใครดีไม่ดี นี่คงเป็นข้อดีของความเจ้าชู้สินะ
- Writer
