Chapter 24
Zai POV
SINAG ng araw ang nagpagising sa akin. Nakatama iyon sa mismong mukha ko. Tumagilid ako at dahan–dahan akong nagmulat ng mga mata at nakatitig lang sa pintuan. Biglang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Nang muling maalala ang huling mga sinabi sa akin ni Zane kagabi habang isa–isa kong pinulot ang mga perang nagkalat sa sahig.
"Kapag napirmahan muna ang annulment natin. Umalis ka kaagad sa bahay ko, wala kang iiwan kahit na anong pag–aari mo sa bahay ko. Siguraduhin mong hindi na muling magtatagpo ang landas nating dalawa. H'wag mong guluhin ang buhay ko, Zairah , at wag na wag kang magpapakita sa akin kahit kailan man. Magbibigay ako nang pera para makapanimula ka, malaking halaga iyon at sapat na para mabuhay ko."
Great wrenching sobs racked my body.
Walang pag–
