Chapter 26
Zai POV
"WE LOVE YOU, Mahal naming Nanay," two excited voice came running towards me. Bumungad sa pinto ang dalawa kong makukulit na kambal. Ang laki ng mga ngiti nila sa labi, their smile are so precious to me. They gave me their toothy grin.
It's been six years. They are both in kinder.
The pain was not totally gone may mga gabi parin nagigising akong umiiyak at biglang maalala ang sakit na pinaranas ng kanilang ama sa akin. The past was still haunting me to this day pero lagi kong ipinagdadasal sa diyos and leave all my worries to him. At para sa mga anak ko gagawin ko ang lahat para makalimot.
Ayoko nang maranasang muli ang sakit na nararamdaman ko noon. I don't want to go back to that state anymore---na puro pasakit. Kaya binaon ko na ang lahat sa limot pati ang taong
