Chapter 39
Zai POV
"MIKAY!"
Parang bombang sumabog sa harapan ko ang tinawag niya sa akin. Nagsalubong ang mga kilay ko habang nakatitig sa kanya. Na tila ba siguradong–sigurado siya sa pangalan na binabanggit.
Strong and the almost overpowering sense of possession. Parang isang paniniyak, that i was his. Wala sa loob, i opened my mouth to speak pero hindi mahagilap sa isip kung ano ang sasabihin. Nervously, i wet my lips with my tongue.
Bakit nga ba ako ninenerbyos na makita ang lalaking ito? Lalo na ang banggitin niya ang palayaw ko. But seing him right now in front of me has opened the wounds of yesterday. Ang mapait na kahapon ay muli na namang nagbalik.
"Yana, Yuan! Pumasok kayo sa loob," utos ko sa dalawang batang nakatingala sa amin. Na palipat–lipat ang mga tingin nilang nali
