Chapter 31
"W-William" yan na lang ang nasambit nya ng sandaling 'yun. Kita nya kong paano bumagsak ang mabibigat na kahoy sa kanyang likod at parteng katawan na nag pakaba sakanya ng husto.
Ilang segundo pa ang lumipas tumulo ang sariwang dugo mula sa kanyang ulo, na kinagulat nya.
"Okay ka lang? Nasaktan kaba?" Bakas ang pag aalala sa tinig ni William. Sinuri nya pa ang sarili ko, kong nasaktan ba ako o natamong sugat. Mas inalala nya pa ang kalagayan ko, kaysa sa kanyang sarili.
"M-May sugat ka" turo ko sa bandang gilid ng pisngi ang sariwang dugo.
Ngumiti sya ng ubod ng kay tamis sakin at bahagya nyang hinawakan ang bandang dugo sa kanyang pisngi at tinignan 'yun. "Ayus lang ako, ang importante hindi ka nasaktan" diretsa nyang saad na mapa kurap ako sa sinabi nya. "Tara na? Ihaha
