“ก็ต้องอยากสิคะ ยังไงแล้วขอแบบเด็ดๆเลยนะคะบี๋ คืนส่งตัวจัดให้เต็มคาราเบลไปเลยนะคะ”
ดนย์มองเธอเหมือนกับจะใช้สายตาเผาเธอให้ได้ทั้งตัวไปเลย พร้อมบดเสียงบอกตอบมา “ได้สิ เดี๋ยวผมจัดให้”
“เสียงคุณเนี่ย วีฟังแล้วสะท้านเลยนะคะ” วีร์ดาข่มอาย เธอแกล้งพูดด้วยเสียงกระเส่าๆ ตามด้วยการใช้ฟันขบริมฝีปากตัวเองก่อนคลายออกช้าๆ ส่งจูบให้ดนย์ พูดชักชวนเขาด้วยสายตาที่คิดว่ายั่วยวนที่สุดในชีวิต
“วีว่าเราขึ้นไปห้องคุณตอนนี้เลยดีมั้ย ต่อจากวันที่คุณแอบเข้าไปเซอรไพรส์ที่คอนโดวีวันนั้นไงคะ”
ดนย์หน้าแดงที่ไม่ใช่เพราะอาย แต่เป็นเพราะว่าเขาโกรธจัดต่างหาก แต่วีร์ดากลับรู้สึกสนุก ยิ่งเห็นว่าเขาโกรธมากแค่ไหน เธอยิ่งสนุกสนานเบิกบานใจมากขึ้นเท่านั้น
วีร์ดามองสบตาเขา ดนย์มองสบตากัน ด้วยสายตาที่แทบจะฆ่ากันได้ ก่อนที่เสียงทักอย่างเอาใจจะดังมาจากเรวิตา
“หนูวีมาแล้วหรือลูก”
“ค่ะ คุณแม่ขา”
วีร์ดาขานรับเรวิตาด้วยการเ
