อัครินทร์ยิ้มทั้งตาทั้งปากรู้เท่าทันเจ้าหล่อน ใครกันแน่หนอที่จะโกง... แม่เนื้อสมันน้อย... เอ หรือว่าเขาจะโกงหล่อนจริงๆ เพราะตอนนี้กำลังเตรียมดำเนินการขังล้อม ไล่ต้อน เตรียมตะครุบเนื้อสมันมาเคี้ยวเสียตั้งแต่ยังไม่ได้คิดหาทางออกว่าจะช่วยหล่อนอย่างไร... น่าคิดไม่น้อยทีเดียว
“คุณอยู่ที่นี่ไปก่อนก็แล้วกัน ผมพอรู้ตัวว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นใคร... ผมจะลากตัวมันมาให้คุณถามถึงที่”
“ง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง” หล่อนไม่อยากจะเชื่อ
“จริงๆ มันก็ไม่ง่าย... มันยากมากเลยล่ะ... ถ้าจะทำต่อต้องขอมัดจำอีกรอบ”
“มะ ไม่ นะ” หล่อนผวาถอย เมื่อเขาตั้งท่าจะตระครุบ... แม้จะมีโต๊ะเตี้ยวางคั่นอยู่... แต่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ จึงผวาถอยไว้ก่อน
“งานไม่คุ้มค่าจ้าง... ยกเลิกขอตกลง” เขายักไหล่ พูดอย่างไม่แคร์ เพราะไม่ได้ตกลงกันก็ไม่มีอะไรจะเสีย
“นี่คุณ... อย่ามาโกงฉันนะ ถ้าจะช่วยก็ช่วยให้ได้ ไม่อย่างนั้นฉันจัดการคุณแน่...”
“จะ
