“อะไรของคุณมาร์เซียโน่ ปล่อยฉันแล้วเราควรรีบเดิน” เทียร์พยายามขัดขืนเพื่อให้ตัวเองหลุดจากอ้อมกอดของมาร์เซียโน่เพราะเวลานี้มันไม่ใช่เวลาที่เขาจะมารุ่มร่ามกับร่างกายของเธอ
ปัง !
“อึก…” น้ำเสียงสะอึกกับร่างกายของมาร์เซียโน่ที่กระตุกเกร็งก่อนจะล้มลง
ภาพตรงหน้าทำเทียร์ตกใจไม่น้อย ตอนนี้เทียร์รู้แล้วว่าทำไมมาร์เซียโน่ถึงโอบกอดเธอไว้แบบนี้ นั่นเพราะเขาต้องการปกป้องเธอไม่อยากให้เธอได้รับอันตรายใดๆ
“มะ…มาร์เซียโน่” เทียร์ได้แต่เอ่ยปากเรียกมาร์เซียโน่ที่นอนนี้ล้มนอนลงกับพื้น
เสียงกระสุนดังขึ้นเป็นระยะๆ เธอได้แต่มองเหตุการณ์ตรงหน้า ตอนนี้เปาโลอยู่ที่นี่กำลังยกปืนยิงจัดการกับไอ้พวกคนที่ตามทำร้ายเธอกับมาร์เซียโน่ เหตุการณ์ตอนนี้เหมือนละครไทยชัดๆที่ตัวเอกต้องเจ็บก่อนถึงจะมีคนมาช่วย
“ธะ…เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหมเทียร์” มาร์เซียโน่ถามขึ้นพร้อมกับมือหนาที่จับใบหน้าสวยของเทียร์
“ฉันไม่เป็นไรแต่คุณมา
