ร่างเปลือยเปล่าของฉันนอนอยู่ในอ้อมกอด ของพี่สิงหาฯอย่างมีความสุข แต่ความสุขมันอยู่ได้แค่ไม่นานเมื่อพี่สิงหา ต้องส่งฉันที่บ้าน ก่อนกลับถึงบ้านพี่สิงหาเข้าไปในร้านขายยาเสร็จแล้วก็กลับมาพร้อมกับยาแผงเล็กๆ หนึ่งแผง
“ กลับถึงบ้านกินเลยนะ หนึ่ง เม็ดแล้วก็อ่านฉลากยาว่ากินอีก หนึ่ง เม็ดตอนไหน”
“มันคืออะไรคะ?”
“ยาคุมฉุกเฉินนะ หากว่าความสุขของพี่วันนี้มันทำให้พิตต้าต้องเดือดร้อนในวันหน้า พี่ต้องป้องกันไว้ก่อน และพี่ก็ไม่ได้อยู่ดูแลพิตต้าด้วย ที่รักของพี่”
คำว่าที่รักของพี่ทำให้ฉันมีความสุข ฉันกำอีเมลของพี่สิงหาไว้แน่น กลัวว่ามันจะหายไปเพราะฉันยังไม่มีอีเมล ฉันต้องไปสมัครอีเมล์ก่อนถึงจะติดต่อพี่เขาได้ แต่แล้ววันรุ่งขึ้นฉันก็ต้องร้องไห้เสียใจเมื่อ อีเมลที่ฉันวางอยู่บนโต๊ะในห้องของฉันมันหายไป
“ แม่เห็นกระดาษเล็กๆที่อยู่บนโต๊ะพิตต้าไหม?”
“ไม่เห็นยังไม่ได้เข้าไปเลยห้องแกล็อกตลอดใครจะเข้าไปได้
