ผมชื่อ พลพล รูปหล่อพ่อรวยโคตรๆ สาวๆต่างหมายตา ผมจับจ้องอยากได้ผมเป็นคู่ครองและคู่นอน ผมศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง ปีนี้เป็นปีสุดท้ายผมก็จะจบการศึกษาแล้วผมต้องไปฝึกงานที่บริษัทของคุณพ่อ ก็นั่นแหละช่วงนี้ผมก็ต้องใช้ชีวิตให้เต็มที่ ทุกค่ำคืนในยามราตรีผมก็ออกล่า สาวๆแต่ผมไม่ลืมที่จะป้องกันตัวเองหรอกนะครับ คืนนี้ก็เช่นกัน ผมขาดเรื่องอย่างว่ามิได้เลยสักวัน
“อาาาาา…อูยซีดดดเสียวจังค่ะ….”
ภายในห้องน้ำของสถานบันเทิงแห่ง หนึ่ง หญิงสาวที่ผมเพิ่งเจอได้ไม่ถึง 5 นาทีเธอเดินตามผมหาเพียงเพราะผมสบตาเธอเหมือนอย่างกับเธออ่านใจผมออกอย่าง ไงยังงั้น ก็จัดเลยสิครับรออะไร เธอยืนพิงกำแพงห้องน้ำก้นงอนของเธอกระดกขึ้น ขยับขาให้กว้างเพื่อรอรับ แท่งยักษ์ ของผม ผมจับ เจ้าแท่งยักษ์ เข้าข้างหลังของเธอ มันไม่คับเลย มันเข้าไปอย่างง่ายดายเหมือนว่าเธอเคยผ่านศึก มาเยอะแล้วแต่ผมก็ไม่ถือหรอกนะ ยุคนี้ ใครเค้าถือเรื่องแบบนี้กัน ชายหญิงเท่าเทียมกัน และผมก็ไม่คิด จะผูกมัดกับใครจริงจังหรอกนะครับผู้หญิงก็แค่ที่ปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยว
“อาาา …โอววว…”
เมื่อเสร็จสิ้น ภารกิจ ก็ต่างคนต่างแยกย้าย ผู้หญิงคนนี้ก็คงคิดเหมือนกันกับผมนั่นแหละ เธอมากับแฟนแก่ของเธอ ก็คงจะประมาณ มีเสี่ยเลี้ยงนั่นแหละและก็อดอยากปากแห้งเมื่อแฟนแก่ไม่สามารถตอบสนองให้ได้การใช้ชีวิตลั๊ลลา ของผมมันใกล้จะจบสิ้นลงแล้ว ผมต้องเก็บเกี่ยวให้ถึงวันสุดท้ายก่อนจะเข้าวัยทำงาน วันนี้ผมก็มาเที่ยวที่เดิมและวันนี้ ผมพาเพื่อนมาด้วยอีก สอง คนคือ บดินทร์ กับวิทยา
“ พละ มึงมาเที่ยวทุกวัน ไม่เบื่อบ้างรึไงวะ?”
“ กูต้องใช้ชีวิตให้เต็มที่ว่ะ เดี๋ยวเข้าวัยทำงานกูก็ไม่มีเวลาแล้ว”
“ เจอใครที่ถูกใจมึงหรือยัง?”
“ ยังเลยวันนี้ทำไมดูเบื่อเบื่อว่ะผู้หญิง กูดู แล้วมีแต่แบบเดิมเดิมไม่เร้าใจสักนิด”
ผมมองไปรอบๆภายในสถานบันเทิงแห่งนี้มีแต่หญิงสาวสวยๆแต่ ทุกคนก็ หน้าเหมือนกันหมด ไม่รู้ว่าใครสวยกว่าใคร ล้วนแล้วแต่ ศัลยกรรมมากันทั้งนั้น หน้าตาเหมือนกันไม่มีผิด แต่มีหญิงสาวคน หนึ่ง ที่เห็นจะสะดุดตาของผมยิ่งนัก คือสาวแว่นที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงแต่งตัวแสนจะเชยสิ้นดี ไม่มีใครสนใจเธอเลยสักนิด และเธอก็ไม่สน ใจ ใครๆเช่นกันเธอกระดกเครื่องดื่มมึนเมาอย่างกับว่ามันเป็นน้ำเปล่าๆ ผมรู้สึกขบขันกับพฤติกรรมของหญิงสาวคนนั้น เธอน่าจะอายุมากกว่าผมหลายปีอยู่ทีเดียวด้วยบุคลิกการแต่งตัว ผมลองเดาในใจว่าเธอไม่มีแฟนแน่และเธอก็อาจจะกำลังอกหักเพราะแอบรักใครอยู่แน่ๆ เธอมุดลงใต้โต๊ะเพื่อหาบางสิ่งบางอย่าง ท่ามกลางแสงไฟสลัวสลัวในสถานบันเทิงแบบนี้เธอคงหาเจ้าสิ่งนั้นไม่เจอแน่ ผมสงสารเธอก็เลยมีน้ำใจ ไปช่วยหาก็ผมสุภาพบุรุษนี้ครับ
“พละ…มึงจะไปไหน?”
“กูจะไปช่วยเธอคนนั้นหาของสักหน่อยสงสารเขานะ”
“หรือว่ามึงจะเปลี่ยนรสนิยมชอบแนวนี้เหรอ อยากลองของแปลก”
“ไอ้บ้า แค่สงสารมึงดูสิมาในที่แบบนี้คนเดียวร้องไห้ฟูมฟายคนเดียวอกหักชัวว์”
“ผมเข้าไปถามเธอว่า”
“หาอะไรอยู่หรอครับ?”
“ โทรศัพท์ของ มิวหายไป โทรศัพท์ไม่รักดีมาทิ้งกันไปได้ก็คนมันโดนทิ้ง นี้ไม่มีค่าไม่มีใครรักเลย”
เธอคนนี้เมามากจนเพ้อความในใจออกมาแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากยิ่งมองใกล้ๆแว่นตาหนาเตอะผมยุ่งกระเซอะกระเซิงโทรศัพท์เครื่องดำในที่มืดใครจะไปหาเจอได้
“ ถ้าคุณหาโทรศัพท์เจอคืนนี้ ฉันจะไปนอนกับคุณ”
“ อ้าว…ซวยแล้วกู ไม่นะป้า การแต่งตัวอย่างกับป่า ถึงแม้ว่าเธอจะอายุประมาณ 30กลางๆ แต่ผมไม่ชอบผู้หญิงที่มีรสนิยมแบบนี้หรอก ผมยื่นโทรศัพท์ให้กับเธอแล้วรีบเดินออกมา แต่เธอก็ดันเดินตามมาที่โต๊ะของผม เธอกอดและก็จูบผมโดยที่ไม่ทันตั้งตัว ไม่นะ
“ไอ้ดิน ยัยป้านี่ก็กูยังกับปลิงทำยังไงดีวะ”
“ มึงก็ต้องรับผิดชอบสิวะ555ป้าแค่เมาน่ะ”
“ รับผิดชอบเชี่ย..อะไรกูแค่ไปช่วยเขาหาของเพราะสงสาร”
ป้าแว่น ร้องไห้ฟูมฟายโวยวายจนคนมองผมเป็นตาเดียวกันผมต้องรีบลากเธอออกมาข้างนอกทันที “ไอ้ดินรีบวิ่งตามมา”
“ไอ้ดิน มึงช่วยเคลียร์บิลแล้วเก็บของยัยป้านี้ตามกูออกมาทีกูอายคนเขา”
“พี่ครับผมแค่สงสารพี่นะครับ พี่หวังที่จะได้ผม ตีเนียนอยากนอนกับผมใช่ไหม?ผมไม่เอาใครมั่วซั่วหรอกสภาพแบบนี้ผมเอาไม่ลงหรอกนะ
เมื่อผมพูดจบยัยป้าแว่นก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นแต่ไม่ได้โวยวาย
“ใช่นั่นแหละใครจะมาเอาคนอย่างฉัน”
แล้วเธอก็เดินจากไปอย่างโซซัดโซเซเพราะฤทธิ์น้ำเมา ผมคิดไตร่ตรองแปปนึงจึงรีบตามไป เพราะรู้สึกผิด ผมคงพูดแรงไป
“บ้านพี่อยู่ไหน?เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไร ไปเองได้ขอบใจบ้านชั้นอยู่แถวนี้แหละ”
ผมเดินตามเธอไปห่างๆ อยากรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหน เพียงแค่ไม่ถึง 10 นาที เธอก็เดินเข้าซอยเล็กๆ แล้วเธอก็ไขกุญแจห้องเข้าไปภายในห้องเช่าเล็กๆ แต่ภายในห้องสะอาดเรียบร้อยทุกสิ่งอย่างจัดไว้ เป็นระเบียบ หน้าอยู่ ผมถือวิสาสะเข้าไปโดยไม่รู้ตัวด้วยมนต์อะไรไม่รู้
“ อ้าว.. เข้ามาทำไม อยากดื่มต่อกับฉันไหมล่ะ เอาเป็นว่าเรียกพี่ก็แล้วกัน พี่คงอายุแก่กว่าเธอเยอะ ในตู้เย็นไม่มีหรอกเครื่องดื่มนะ ต้องไปซื้อปกติที่ไม่ดื่มแต่วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พี่จะอยู่ที่นี่ จะไปจากที่นี่จะลาออกไปอยู่ที่ทำงานใหม่พี่ทนทำงานอยู่กับคนที่พี่รักไม่ได้เห็นเขามีความสุขกัยคนอื่นไม่ได้”
เหมือนว่าเธอจะเก็บกดหรืออะไร อย่างไรไม่รู้เธอพูดเล่าเรื่องราวของเธอไม่หยุด ผมไปมินิมาร์ทเพื่อซื้อเครื่องดื่มให้กับเธอ ช่างมันเถอะ วันนี้ หยุดการใช้เรี่ยวแรงสักวันคงไม่เป็นไร ผู้หญิงคนนี้มีบางอย่างทำให้ผมสนใจอยากฟังสิ่งที่เธอพูดและเล่าให้ผมฟัง เราทั้งคู่ดื่มกันไปคุยกันไป สิ่งที่อยู่ในใจของเธอ เธอเล่าออกมาพร้อมน้ำตาผมฟังเธอพูดอย่างไม่รู้เบื่อ เครื่องดื่มที่ผมซื้อมา มันเริ่มหมดลง เหมือนว่าเธอจะเมาไม่รู้เรื่อง
“พี่ร้อน ขอถอดชุดก่อนนะ ขอโทษนะที่ห้องพี่ไม่มีแอร์ แอร์มันเสียน่ะ”
“โอ๊ะ!… แม่เจ้า เหมือนดั่งเงาะทอดรูป ภายใต้เสื้อผ้าชุดที่เธอสวมใส่แสนจะเชยเธอถอดออกเหลือเสื้อซับในสปอร์ตบรากับกางเกงขาสั้น โชว์ให้เห็นขาขาวเธอถอดแว่นตาวางไว้ ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง เมื่อเธอรวบผม ขึ้นทรวงอกที่ตูมตามเต็งตึงใบหน้าที่ปราศจากการตบแต่ง สวยสดเสียยิ่งกว่าหญิงสาวคนใดที่ผมผ่านมา หัวใจของผมมันเต้นระรัวแทบจะหลุดออกมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอเมาฟุบหลับไปผมอุ้มเธอไปนอนบนเตียงของเธอเธอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพูดกับผมด้วยเสียง ระรัว ลิ้นพันกันเพราะความเมา
“ทำไมเหรอ? พี่มันไม่น่าเอาตรงไหน?”
เธอพลิกตัวขึ้นมาทับ บนตัวของผม ริมฝีปากของเธอทาบทับริมฝีปากของผมเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องแบบนี้ ผมไม่รอให้เวลามันผ่านไป เหมือนเธอจะ ไม่ค่อยประสีประสาเรื่องแบบนี่เลย ทำอะไร ไม่ถูกใจผมสักอย่าง
“ พี่ทำเป็นมั้ยเนี่ย?”
“ไม่ พี่ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้ ครั้งนี้ครั้งแรก”
“ งั้นผมจะสอนพี่เองอย่ามาหลอกผมนะว่ายังซิงผมไม่เชื่อหรอกผมผ่านผู้หญิงมาเยอะ”
แต่ก็เหมือนจะจริงเธอไม่ประสีประสาเรื่องแบบนี้เลย ยิ่งทำให้ผมรู้สึกหัวใจพองโตเมื่อรู้สึกว่าเราคือผู้นำ เธอก็แค่เด็กน้อยไร้เดียงสาเนื้อในนุ่มนวลเนียนใหญ่โตล้นมือ
“พี่นะ มีของดี แต่ซุกซ่อนไว้ใครจะมามอง ใครจะไม่เห็น”
ผมดูดและเลียยอดปทุมอย่างเมามันมือทั้ง สอง ล้วงใต้กางเกงตัวจิ๋วของเธอแล้วดึงออกไปให้พ้นนิ้วเรียวเกลี่ยร่องสงวนเคล้าครึ่งเมล็ดทับทิมสีชมพู ร่องสงวนชื้นแฉะด้วยน้ำหวานที่เอ่อออกมา
“ อ่าาา…อื้อ….”
เสียงครางเล็กๆเล็ดลอดออกมาจากลำคอผมยิ่งได้ใจดูดเลียไล่ลงเรื่อยมาจนถึงของสงวนทั้งลิ้นและริมฝีปาก ดูดเลียเคล้าเพลิงเมล็ดทับทิมสะโพกกบมส่ายร่อนไปมาเพราะความเสียวซ่าน
“ช่วยด้วย.. ช่วยพี่ด้วย พี่ไม่ไหวแล้ว”
ผมรู้ว่าเธอกำลังสื่อถึงอะไรเสียงพูดแผ่วๆ กระเส่านั้นผม จับ แท่งเนื้อยาวใหญ่ของผมเคล้าครึ่งแล้วก็ดันเข้าไป โอ้..วว มันคับจังเลยเธอไม่ได้หลอกผม เธอยังไม่เคย ตายห่าแล้ว ถ้าเธอได้สติขึ้นมารู้ว่าเมามายจนเสียตัวให้ใครไม่รู้เธอจะรู้สึกยังไงนะ แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในตัวผมตอนนี้ไม่มีครับมันหยุดเพียงเท่านี้ไม่ได้ผมค่อยๆดันให้มันสุดลำแล้วค่อยๆโยก โยก บั้นท้ายของผม
“ตับ..ๆ..ๆ..ๆๆๆๆ…อาาา…โอววว”
“จะ…เจ็บ…ตะ..แต่เสียวจัง…อาาาา…”
เธอหลับไปแล้ว ประสบการณ์ครั้งนี้สุดยอดมากผมจะไม่มีวันลืมเธอเลย เธอยังซิงอยู่คราบเลือดยังติดอยู่บนที่นอนของเธอ เธอเก็บสิ่งนี้ไว้ทำไมนะ แล้วเพราะความเมาหรืออย่างไรที่ทำให้เธอมอบมันให้กับผม ผมไม่อยากจากไปแบบนี้เลยแต่เพื่อนผมมันโทรตามหลายครั้งแล้วผมเดินกลับไปยังผับ ซึ่งตอนนี้มันปิดแล้วเพื่อนๆรออยู่หน้าผับผมโดนด่ายับ ผมน้ำกระเป๋าและโทรศัพท์ของเธอไปวางไว้ให้ที่ห้องของเธอ ผมคิดตลอดเวลาว่าเธอจะจำผมได้ไหมนะ ผมไม่สามารถมีความสัมพันธ์กับใครได้อีกเลย นับตั้งแต่วันนั้น ผมคิดถึงแต่เธอคนนั้นป้าแว่นของผม เธอหายไปแล้ว ผมตามหาเธอที่ห้องเก่าของเธอ เธอย้ายไป ผมอยากเจอเธออีกครั้ง จนกระทั่งผมต้องไปฝึกงานที่บริษัทของพ่อผม
“ พละ เดี๋ยวจะมีพนักงานที่จะมาฝึกงานให้แกนะทำตัวดีๆกับเธอละเธอโหดมาก นักศึกษาฝึกงานต่างเกรงกลัวเธอทุกคน”
พ่อพูดคล้ายๆขู่ผม ให้ตั้งใจฝึกงาน ประตูเปิดออกรองเท้าส้นสูงสีครีม ผมมองตั้งแต่รองเท้าขึ้นไปจนถึงใบหน้าหัวใจ ของผมเต้นตูมตามมันพองโตเนื้อตัวร้อนวูบวาบ ผมยิ้มออกมาอย่างลืมตัว
“ ป้าแว่น..!?”
เธอจะจำผมได้ไหมหนอ ป้าแว่นเดินผ่านไปเหมือนจำผมไม่ได้ ผมเดินตามไปพอพ้นจากห้องของพ่อมาแล้วเธอหันมาคุยกับผมว่า
“ พี่จะเอาคืนให้สาสม กับสิ่งที่เธอทำไว้กับพี่คืนนั้น”
ผมกอดเธออย่าลืมตัว แล้วพูดกับป้าแว่นว่า
“ พี่ก็ต้องรับผิดชอบผมด้วย เพราะพี่คนเดียว ทำให้ผม ไม่สามารถมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นได้อีกเลย”
จบตอน ประสบการณ์ชั่วข้ามคืน
รออ่านตอนต่อไปนะคะว่าใครจะมาเล่าประสบการณ์รักครั้งแรก